getmar1472
27th April 2012, 10:29
http://www.scp-wiki.net/main
ผมก็ยังอ่านไม่หมดครับ (เยอะจัด) ภาษาอังกฤษล้วนๆ แต่สนุกดี ตอนนี้ผมกำลังหา ดิกชินะลี้มาเเปลให้อ่านนะครับผมอายุ12กำลังขึ้นม.1 engยังเก่งไม่พอ:sweat
เว็บก็ทำเป็นว่าเป็นเอกสารราชการขององค์กรลับ SCP Foundation ที่เป็นเหมือน MiBซึ่งคอยเข้าควบคุมหรือกำจัดสิ่งที่อาจเป็นอันตรายกับมนุษย์ชาติ (สมาชิกองค์กรหลายๆคนก็ไม่ธรรมดาครับ) โดยวัตถุแต่ละชิ้น (SCP) นั้น ส่วนใหญ่จะเสนอเป็นรายงานระบุวิธีที่ใช้ควบคุมบริเวณและข้อมูลของSCPแต่ละชิ้น (ซึ่งมีเซนเซอร์เยอะทีเดียว เพราะเราเป็นคนนอกองค์กรไง) โดย SCP ส่วนใหญ่จะแบ่งได้เป็นสามระดับ คือ Safe (หมายถึงพวกที่ไม่ค่อยอันตราย หรือองค์กรแน่ใจว่าควบคุมได้แน่นอนแล้ว) Euclid (อันตรายพอสมควร การควบคุมก็ค่อนข้างแน่นอน แต่ยังมีโอกาสหลุดไปได้เพราะองค์กรก็ไม่เข้าใจSCPระดับนี้ดีพอ) แล้วก็ Keter (อันตรายมาก และอาจจะหลุดจากที่ควบคุมเมื่อไหร่ก็ได้ซะด้วย) ซึ่งองค์กรนั้นบางทีก็โหดร้ายไม่ต่างจากสิ่งที่ตัวเองควบคุมอยู่เลย การควบคุมหรือทดลอง SCP ที่เสี่ยงมากนั้นจะใช้บุคลากรระดับ D-Class ซึ่งเอามาจากพวกนักโทษอุกฉกรรจ์ และถ้าไม่ตายซะก่อนก็จะ"กำจัดทิ้ง"ทุกเดือน และในกรณีที่จำเป็นต้องใช้D-Classจริงๆแต่ไม่มีนักโทษ องค์กรก็พร้อมจะหลอกสามัญชนมาตายได้ด้วย
ส่วนใหญ่งานจะออกมาแนวสยองขวัญ แต่ก็มีที่ไปในทางแปลกประหลาดเฉยๆหรือเฮฮาไปเลยปนอยู่บ้าง (จริงๆแล้ว องค์กรก็มีของอีกกลุ่มหนึ่ง (http://scp-wiki.wikidot.com/log-of-anomalous-items)ที่มีพลังพิลึกๆ แต่ไม่นับเป็น SCP เพราะมันกิ๊กก๊อกจนไม่เป็นอันตราย แล้วก็เอาไปใช้ประโยชน์อะไรเป็นพิเศษไม่ได้เหมือนกัน อย่างเปียโนที่ใครไปแตะโดนคีย์แล้วจะเกิดอาการของขึ้น เริ่มเล่นและร้องเพลงบอร์ดเวย์ชื่อดังคลอไปจนครบสามชั่วโมงหรือหมดสติไปก่อน แต่เจ้าเปียโนนี้แค่ทำให้เกิดอารมณ์ศิลป์ คนที่โดนเข้าจะมีฝีมือเปียโน+เสียงร้องเท่าเดิมเปี๊ยบ และที่ร้องๆไปก็ไม่ใช่ว่าจะรู้เนื้อเองด้วย ก็คงเดากันได้ว่าเจ้าเปียโนนี้ อยู่มาวันหนึ่งก็ถูกกลุ่มเจ้าหน้าที่บุกเข้าทุบจนแหลกแล้วเอาไปเผาเป็นขี้เถ้าระหว่าง"การแสดง"รอบหนึ่ง)
ตัวอย่างครับ
(SCP-001เป็นความลับครับ มีข้อมูลคร่าวๆระบุแค่ว่า ถ้าใครรู้ว่ามันคืออะไร ทุกอย่างจะจบสิ้น)
SCP-173 (http://scp-wiki.wikidot.com/scp-173)
(รู้สึกจะเป็นตัวแรกที่เขียนขึ้นนะ) Euclid
ถูกเก็บไว้ในห้องที่ล็อกตลอดเวลา ถ้าใครจะเข้าไปในห้องของ 173 จะต้องมีเจ้าหน้าที่อย่างน้อย3คน และประตูจะล็อกเองทันทีที่ทั้งหมดเข้าไปในห้องแล้ว เจ้าหน้าที่อย่างน้อยสองคนจะต้องจ้องมอง 173 ไว้ตลอดเวลาจนกว่าทุกคนจะออกจากห้องและล็อกประตูตามเดิม
มันเป็นรูปปั้นคอนกรีตพ่นด้วยสีสเปรย์ เคลื่อนไหวได้และดุร้ายมาก แต่ตราบที่มีใครมองเห็นมันอยู่มันก็จะขยับไม่ได้ (เจ้าหน้าที่ที่เข้าไปในห้องของ173จะต้องบอกคนอื่นก่อนกะพริบตา) เหยื่อของ173จะถูกฆ่าด้วยการหักหรือบีบคอ
เวลาที่ไม่มีคนอื่นอยู่ในห้อง ห้องของ173จะมีเสียงเหมือนขูดหินบ่อยๆ อันนี้นับเป็นเรื่องปกติ ถ้ามันเปลี่ยนไปให้รีบแจ้งผู้ดูแลที่ประจำอยู่ทันที
สีแดงๆที่พื้นนั้นเป็นส่วนผสมของเลือดและอึที่ไม่ทราบว่ามาจากไหน ซึ่งจะต้องทำความสะอาดกันสองอาทิตย์ครั้ง
SCP-682 (http://scp-wiki.wikidot.com/scp-682)
Keter (หมอนี่น่าจะเป็นตัวเอกเลยมั้ง)
682เป็น SCPที่นับว่าอันตรายมากและมีคำสั่งให้ทำลายทันทีที่ทำได้ แต่ยังไม่มีใครฆ่ามันได้สักที ห้องขังของ682นั้นมีขนาด5ม.x5ม.x5ม. ผนังทั้งหกด้านเป็นเหล็กกล้าทนกรดหนา25.4ซม. ซึ่งในห้องจะท่วมไปด้วยกรดไฮโดรคลอริกแช่มันไว้ในสภาพปางตายตลอดเวลา ถ้ามีการเคลื่อนไหวใดๆต้องรายงานและใช้กำลังเต็มที่ทันที
บุคลกรทุกคนจะถูกห้ามไม่ให้พูดกับ682เพื่อไม่ให้ไปกระตุ้นอารมณ์โกรธของมันเข้า คนที่พูดกับมันโดยไม่ได้รับอนุญาตจะถูกควบคุมตัวและพาออกไป
เนื่องจากว่า682นั้นหนีจากการควบคุมได้บ่อยและจับคืนมายาก สถาบันจึงทำทุกวิธีให้พื้นที่50กม.โดยรอบของจุดที่ขัง682เป็นพื้นที่รกร้าง
ลักษณะเหมือนสัตว์เลื้อยคลานที่ระบุประเภทไม่ได้ ฉลาดมาก พูดได้ แต่ดูเหมือนว่ามันจะเกลียดชังสิ่งมีชีวิตชนิดอื่นเกือบทุกชนิด มีพละกำลัง ความเร็ว และปฏิกิริยาตอบสนองในระดับสูง สามารถเปลี่ยนรูปร่างตัวเองได้อย่างรวดเร็ว กินได้ทุกอย่างทั้งอินทรีย์วัตถุและอนินทรีย์วัตถุ ในจมูกของมันทีเหงือกเล็กๆที่แยกธาตุอาหารจากของเหลวใดๆได้ มีพลังฟื้นตัวและความอึดที่สูงมาก แม้จะเคยถูกทำลายจนร่างกายบาดเจ็บถึง87%ก็สามารถพูดและเคลื่อนไหวได้อยู่
มันสามารถวิวัฒนาการตัวเองเพื่อรับมือกับ SCP แบบต่างๆที่สถาบันพยายามใช้ฆ่ามันได้มาตลอด (เพียงแต่วิวัฒนาการที่เกิดขึ้นจะไม่ถาวร) ซึ่งสถาบันมีบันทุกยาวเหยียดรวมผลการทดลองอยู่ที่ http://scp-wiki.wikidot.com/experiment-log-t-98816-oc108-682 (มันส์มาก)
กับ173นั่น 682ถอยกรูดไปที่ผนังแล้วจ้องแบบตาไม่กะพริบ หกชั่วโมงผ่านไป สถาบันก็เลยใช่สไนเปอร์ส่องดับตะเกียงมันแล้วปิดห้องซะ เปิดดูอีกที682ก็จมกองเลือดในสภาพปางตาย (ส่วน173ที่ยืนนิ่งก็มีเนื้อของ682ติดอยู่ที่มือด้วย) แต่ก็ฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว แถมมีลูกตางอกมาเพียบทั่วตัว ซึ่งตาแต่ละดวงก็มีเปลือกใสแข็งๆหุ้มกันไว้ เจ้าหน้าที่ทนดูอยู่อีก12ชั่วโมงก็ปล่อยมันออกมาจับไปเก็บ
แต่ที่ผมชอบมากๆคืออันที่ใช้ SCP-826 ซึ่งเป็นที่ค้ำหนังสือวิเศษ ถ้าเอาหนังสืออะไรไปหนีบไว้ระหว่างสองอันนี้ก็จะสร้างประตูมิติส่งใครๆไปยังโลกของหนังสือเล่มนั้นได้ (เจ้าหน้าที่บางคนถูกสั่งห้ามเอาไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต เพราะจะเอาไปใช้กับหนังสือโป๊) นักวิจัยท่านหนึ่งได้เขียนหนังสือสั้นๆความยาว12หน้าชื่อ "สิ่งใจดีผู้เป็นมิตรที่สามารถและจะฆ่า SCP-682ได้อย่างถาวรเพียงแค่ได้เห็นเจ้ากิ้งก่าเวรนั่น" ซึ่งเป็นเรื่องของสัตว์ประหลาดที่บรรยายว่าฆ่า 682ได้ แล้วก็ใช้บุคลากร D-Class ล่อให้ 682 เข้าไปในประตูมิติ
30นาทีผ่านไป 682 ก็ข้ามประตูกลับมา สภาพโทรมพอดูแต่ก็ยังฆ่าเจ้าหน้าที่ที่เข้าจับกุมได้หลายรายอยู่ หนังสือที่เก็บกลับมานั้น ภาพประกอบที่เป็นฉากทุ่งหญ้ากลายเป็นสนามรบที่มีหลุมเบ้อเร่อ แถมด้วยเศษเนื้อกระจายอยู่เต็ม ชื่อหนังสือก็กลายเป็น "สิ่งใจดีผู้เป็นมิตรที่พยายามจะฆ่า SCP-682อย่างถาวร แต่ทำไม่ได้" แถมด้วยหน้ากระดาษที่เพิ่มเป็น209หน้า บรรยายถึงฉากต่อสู้มันหยดสุดอลังการของทั้งสองตัว
หลังจากนั้นมา 682 ก็ไม่ยอมติดกับให้ได้ทดลองใช้ SCP-826อีกเลย
มีมันๆอีกเยอะครับ นึกครึ้มจะเอามาลงอีก แต่ถ้าจะอ่านเองก็รับรองว่าไม่ผิดหวังเน่อ
SCP-504 (http://scp-wiki.wikidot.com/scp-504)
Safe
เมล็ด ต้นไม้ หรือผลที่เกิดจาก SCP-504 ก็นับเป็น SCP-504 ด้วยเช่นกัน เมล็ดของ504นั้นไม่ต้องการการควบคุมพิเศษอะไร นอกจากระวังไม่ให้ใครเอาไปใช้ผิดๆเท่านั้น ต้นของ 504ที่โตแล้วนั้นต้องเลี้ยงในห้องเก็บเสียง เจ้าหน้าที่ที่คอยดูแล504ต้องสวมหน้ากากติดวิทยุที่มีระบบป้องกันเสียงที่ไม่ได้ส่งไป และอย่าพยายามตลกเชียว
SCP-504เป็นมะเขือเทศพันธุ์พิเศษที่ดูยังไงๆก็เหมือนมะเขือเทศทั่วๆไป มันถูกเก็บมาจาก ข้อมูลปกปิด มลรัฐเคนตั๊กกี้ เมื่อผู้หญิงคนหนึ่งไปแจ้งคำรวจว่า สามีชาวไร่ของเธอ"ถูกอาหารเที่ยงฆ่าตาย" ขณะนี้สถาบันกำลังตามกำจัดสายพันธุ์ของ 504 ที่อาจอยู่ในบริเวณใกล้เคียงอยู่
เมื่อใดก็ตามที่มีคนเล่นมุขตลกฝืดๆในระยะที่สามารถได้ยินได้จากตำแหน่งที่504อยู่ 504ก็จะพุ่งใส่แหล่งที่มาของเสียงด้วยความเร็วอย่างน้อย 100ไมล์/ชม. มีแต่มะเขือเทศที่สุกแล้ว ปลิดจากก้าน และเน่าไปไม่ถึง10%หรือไม่ถูกเก็บรักษาด้วยสารเคมีเท่านั้นที่จะมีพฤติกรรมนี้หนึ่งครั้ง สภาพของ504 นั้นไต้องสมบูรณ์ก็ได้ แต่มะเขือเทศที่ถูกกินอยู่นั้นจะถูกกันจากเสียงได้พอที่จะป้องกันปฏิกิริยาของ504ก่อนจะถูกย่อย
หมายเหตุ ใครก็ตามที่แอบเอา 504 เข้าไปในครัวจะถูกกำจัดทิ้ง มะเขือเทศริยำนี่หั่นแล้วมันก็คือชูริเคนเราดีๆนี่เอง
(มีบันทึกการทดลองอยู่ด้วยครับ แต่เป็นตลกฝรั่งแถมจงใจฝืดอีก...เอาเป็นว่ายิ่งมุขฝืดเท่าไหร่ 504ยิ่งพุ่งใส่เร็ว บุคลากร D-Classที่ทำการทดลองมีทั้งที่จมูกหัก ฟันร่วง กะโหลกร้าว รายที่ทำได้ฝืดสุดๆนั้นถึงขั้นถูกมะเขือเทศพุ่งใส่ด้วยความเร็วเหนือเสียง ตายคาที่)
SCP-426 ฉันเป็นเครื่องปิ้งขนมปัง
SCP-426 (http://scp-wiki.wikidot.com/scp-426)
Euclid
ฉันถูกเก็บไว้ในห้องที่ไม่มีหน้าต่างให้มองเห็นฉันได้ ที่ประตูห้องที่เก็บฉันไว้นั้นเขียนด้วยข้อความที่ไม่ได้ระบุถึงตัวฉันเพื่อป้องกันการ-ข้อมูลปกปิด- มีแต่บุคลากรระดับสามขึ้นไปเท่านั้นที่รู้เรื่องของฉัน บุคลากรจะได้ต้องเปลี่ยนหน้าทีทุกเดือนเพื่อป้องกันการติดความสามารถที่สองของฉันและจะได้รับการตรวจสภาพจิต ถ้าไม่ได้รับผลกระทบอะไร เขาก็จะได้กลับมาทำหน้าที่นี้อีกในเวลาไม่ต่ำกว่าสี่เดือน ส่วนผู้ที่ได้รับผลกระทบจะต้องได้รับการลบความจำระดับC และย้ายไปไซต์อื่น
สวัสดี ฉันคือ SCP-426 ต้องแนะนำตัวแบบยี้เพื่อหลีกเลี่ยงความกำกวมน่ะนะ ฉันเป็นเครื่องปิ้งขนมปังธรรมดา ถ้าต่อไฟแล้วก็ปิ้งขนมปังได้ แต่ถ้ามนุษย์พูดถึงฉัน พวกเขาก็จะใช้สรรพนามบุรุษที่1อย่างเลี่ยงไม่ได้ ไม่ว่าจะพยายามอย่างไร ก็ไม่มีใครพูดหรือเขียนถึงฉันแบบบุคคลที่3ได้เลย เมื่ออยู่ใกล้ฉันเป็นเวลาสองเดือนขึ้นไป พวกเขาก็จะคิดว่าตัวเองเป็นเครื่องปิ้งขนมปัง และถ้าไม่มีใครใช้กำลังคุมไว้แล้ว พวกเขาก็จะทำร้ายตัวเองจากการพยายามเลียนแบบการทำงานของฉัน
ฉันถูกค้นพบในบ้านของ-ข้อมูลปกปิด-หลังจากที่มีคนเสียชีวิตอย่างสยดสยองสามราย ฉันถูกส่งให้นายและนาง-ข้อมูลปกปิด-เป็นของขวัญแต่งงาน โดยไม่มีการ์ดหรือเครื่องหมายใดๆที่ใช้ระบุตัวผู้ส่งได้ สองเดือนหลังจากนั้น เจ้าหน้าที่ดับเพลิงก็ได้ไปที่บ้านหลังนั้นจากอุบัติเหตุเพลิงไหม้ นาง-ข้อมูลปกปิด-เสียชีวิตเพราะถูกไฟดูดขณะที่พยายามกินปลั๊กไฟ เหยื่ออีกสองรายก็เสียชีวิตในเวลาต่อมาไม่นานนัก โดยนางสาว-ข้อมูลปกปิด-ได้กินขนมปังเกือบ10กก.ก่อนที่ท้องจะแตก นาย-ข้อมูลปกปิด-เสียเลือดจนตายจากการพยายาม-ข้อมูลปกปิด-กับฉัน ผู้รอดชีวิตมาได้คือนาย-ข้อมูลปกปิด-นั้นมีอาการขาดอาหารขั้นรุนแรง โดยเขาบอกว่าเขากินขนมปังไปเมื่ออาทิตย์ก่อนและกำลังรอให้ขนมปังปิ้งดีดออกมา
สถาบันพบฉันจากรายงานที่ตำรวจเขียนถึงความสามารถผิดปกติของฉัน เจ้าหน้าที่ที่ได้รับผลกระทบทุกคนได้รับการลบความจำระดับC
รายงานการทดลอง
D/426/1 ถูกขอให้บรรยายถึงสิ่งที่เขาคิดว่าอยู่ในห้องของฉัน โดยไม่ทราบเรื่องของฉันมาก่อน
D/426/1กล่าวว่า "ผมคงจะเป็นสัตว์ประหลาดตัวใหญ่อยูในนั้น พวกคุณมีของแบบนั้นอยู่เยอะแยะไปไม่ใช่เหรอ?" D/426/1ไม่รู้ตัวที่ตัวเองใช้สรรพนามบุคคลที่1
D/426/2อยู่ในห้องเดียวกับฉันและได้รับอาหารตามปกติทางช่องจ่ายอาหาร การสื่อสารใดๆกับ D/426/2เป็นสิ่งต้องห้าม มีกล้องรักษาความปลอดภัยอยู่ในห้องหลายตัว โดยทั้งหมดวางในตำแหน่งที่มองไม่เห็นฉันแต่จะมองเห็น D/426/2ได้ ฉันถูกตรึงไว้กับพื้นไม่ให้ถูกขยับไปไหนได้ พวกเราถูกขังไว้จนความสามารถที่สองของฉันเริ่มแสดงผล
หลังจากถูกขังเดี่ยวเป็นเวลา45วัน D/426/2ก็กอดฉันไว้และเริ่มพูดคุยกับฉัน บอกว่าพวกเราเป็นพี่น้องกัน เขาไม่เคยหยุดใช้สรรพนามบุคคลที่หนึ่งแบบหลายคนเมื่อพูดกับฉัน เขาถูกกำจัดหนึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น เชื่อว่าการอยู่คนเดียวทำให้ความสามารถที่สองของฉันแสดงผลเร็วขึ้น
D/426/3ถูกขอให้บรรยายน็อตตัวหนึ่งของฉันที่ถูกไขไป โดยไม่ทราบเรื่องของฉันมาก่อน
D/426/3เรียกมันว่า "น็อตของผม" และเช่นเดียวกับD/426/1 เขาไม่รู้ตัวที่ตัวเองใช้สรรพนามบุคคลที่1
D/426/4ถูกขังไว้ในห้องติดกับฉัน เพื่อรอให้ความสามารถที่สองของฉันเริ่มแสดงผล
ไม่มีอะไรเกิดขึ้น D/426/4ถูกกำจัดทิ้งหลังจากเริ่มการทดลองได้ 90 วัน
ขอบคุณพระเจ้าที่พลังของฉันมีขอบเขตอยู่ พวกเราหลายๆคนเริ่มจะกังวลเรื่องของฉันแล้ว - ดร.-ข้อมูลปกปิด-
(ตกลงว่าผมน่ากลัวหรือฮาล่ะเนี่ย?)
SCP-053 เด็กหญิงตัวน้อย
SCP-053 (http://scp-wiki.wikidot.com/scp-053)
Euclid
มาตรการพิเศษ
SPC-053จะถูกเก็บไว้ในห้องที่กว้างไม่ต่ำกว่า5x5เมตร และต้องมีพื้นที่ให้เคลื่อนไหวได้มากพอ เธอจะได้รับของเล่น หนังสือ และสื่อสร้างสรรค์อื่นๆซึ่งจะเปลี่ยนทุกสามเดือน พร้อมกับเตรียมที่นอน ห้องน้ำ และเครื่องมือพยาบาลให้พร้อมตลอดเวลา มีอาหารให้วันละสามมื้อและสามารถให้ขนมได้สองครั้งถ้าเธอขอ
ห้ามสัมผัสร่างกายของ 053 โดยไม่มีชุดกันอากาศและเครื่องป้องกันตา ห้ามสบตาเธอโดยเด็ดขาดไม่ว่าในกรณีใดๆ ถ้า 053ให้ของอะไรมาก็เอาออกมาได้ แต่ต้องมอบให้ฝ่ายควบคุมเอาไปตรวจสอบ จะมีบุคลากรเพียงคนเดียวเท่านั้นที่อยู่ในห้องของ053ได้ในช่วงเวลาหนึ่งๆและต้องใช้สายเคเบิลเหล็กกล้าดึงไว้ บุคลากรทุกคนต้องออกจากห้องของ053ภายในสิบนาที
เจ้าหน้าที่ที่เกิดอาการคลั่ง ตะโกน หรือพยายามจับตัว SCP-053 ต้องถูกพาออกจากห้องและกักบริเวณ เจ้าหน้าที่ที่พยายามถอดชุดออกก็ต้องถูกกักบริเวณเช่นกัน ห้ามนำของมีคมหรืออาวุธปืนเข้าไปในห้องของ053เด็ดขาด
ลักษณะ
SCP-053นั้นมีลักษณะเป็นเด็กหญิงอายุสามขวบ เธอพูดด้วยศัพท์ง่ายๆได้และมีพัฒนาการที่สูงกว่าปกติเล็กน้อย เป็นเด็กดีและไม่ค่อยจะอารมณ์เสียนัก มีอาการตื่นเต้นเวลาอยู่กับผู้คนมากๆเท่านั้น
มนุษย์ทุกคนที่อายุมากกว่าสามปีนั้น เมื่อสบตาเธอ สัมผัสตัวเธอ หรืออยู่ใกล้กับเธอเป็นเวลาสิบนาทีขึ้นไปก็จะเกิดอาการคลั่งและประสาทหลอน โดยความรู้สึกนั้นจะมุ่งไปที่053และจะพยายามฆ่าเธอหลังจากที่ฆ่าหรือไล่มนุษย์คนอื่นที่เห็นไปแล้ว คนที่ทำร้าย053จะเกิดอาการหัวใจวายฉับพลัน และ SCP-053ก็จะฟื้นสภาพเองได้จากอาการบาดเจ็บไม่ว่าจะสาหัสแค่ไหน
SCP-053ดูเหมือนจะไม่รู้เรื่องความสามารถของเธอ และจะไม่สนใจเรื่องนี้เลยด้วย เมื่อถูกถามตรงๆ เธอเองก็ไม่สามารถตอบได้
(ตัว053เองไม่มีเรื่องอะไรมากกว่านี้ครับ แต่ที่สำคัญคือ ตอนที่สถาบันลองให้เธอจัดการกับเจ้ากิ้งก่า 682 นั้น...)
จากบันทึกการทดลอง T-98816-OC108/682 (http://scp-wiki.wikidot.com/experiment-log-t-98816-oc108-682) (รวมการพยายามกำจัด682นั่นล่ะ)
เมื่อ SCP-682 ถูกพาเข้าไปในห้องของ SCP-053 นั้น 682 ดูจะสับสนและไม่ได้รับผลกระทบจาก053ที่ดูจะกลัว682และไปแอบอยู่หลังเก้าอี้ SCP-682หมอบลงกับพื้น SCP-053เข้าไปใกล้ และหลังจากที่ลังเลอยู่พักหนึ่งก็ลองแตะตัว 682ก่อน จะรีบกลับไปหลังเก้าอี้ SCP-682ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ 053เข้าใกล้แล้วลูบหัว682เบาๆ ทำให้มันพ่นลมออกทางจมูก SCP-053ตบมือก่อนกระโดดอย่างดีใจพักหนึ่งก่อนจะซบกับหัวของ682 ในช่วงเวาที่เหลือนั้น SCP-682มีท่าทางสงบมาก มันพยายามออกจากห้องแบบไม่รุนแรงเพียงสองครั้ง ส่วน SCP-053นั้นก็เอาของเล่นมาเล่นกับมันแล้วก็ใช้สีเทียนเขียนลายบนเปลือกด้านหน้าของมันด้วย
ทีมงานที่เข้าไปในห้องหลังการทดลองนั้นถูก 682โจมตีทันที ทำให้มีผู้เสียชีวิตสองคน บาดเจ็บอีกห้า SCP-682ถูกจับตัวและพากลับไปขังแยกไว้ SCP-053นั้นร้องไห้อยู่หลายนาทีหลังจากที่682ถูกพาออกไปแล้ว
การทดลองคราวนี้ทำให้ทีมวิจัยทึ่งมากเลยทีเดียว และเชื่อว่าน่าจะใช้เก็บ682ได้ปลอดภัยขึ้น แต่การให้ SCPที่อันตรายมากสองตัวมาอยู่ด้วยกันนั้นคงไม่มีใครอนุมัติแน่ (053ชอบ682จริงๆ ดังจากที่การทดลอง SCP-978 ซึ่งเป็นกล้องที่ใช้ถ่ายภาพความปราถนาลึกๆได้นั้น ภาพของ SCP-053ก็เป็นภาพเธอกำลังขี่หลัง SCP-682เล่นอยู่)
(ซีนนี้ตอนแรกก็คิดว่าซึ้งดีนะครับ จนมีคนชี้ว่า 682นั้น มันเห็นชีวิตอื่นๆบนโลกน่าขยะแขยงจนต้องทำลายทิ้ง ส่วนคนธรรมดานั้นพออยู่กับ053ก็จะเกิดอาการประสาทและพยายามทำลายเธอ แต่ในเมื่อ 682 ไม่ได้เกลียด 053 แสดงว่ามันไม่เห็นว่าเธอน่าขยะแขยง...ทำให้นึกถึงเรื่อง Saya no Uta ชอบกล)
SCP-914 กลไกเฟือง
SCP-914 (http://scp-wiki.wikidot.com/scp-914)
Safe (เป็นตัวเอกในกลุ่มนี้เลยครับ)
มาตรการพิเศษ
ผู้ที่จะใช้งาน 914 ต้องยื่นคำร้องและได้รับอนุญาตก่อน SCP-914จะถูกเก็บไว้ในห้อง 109-Bและมียามสองคนเฝ้าอยู่ตลอดเวลา นักวิจัยที่ใช้งาน 914 ต้องมียามอย่างน้อยหนึ่งคนอยู่ด้วยตลอดการทดลอง ยามทั้งสองคนต้องได้รับแผนการทดลองก่อน ถ้าผู้วิจัยกระทำการต่างจากแผนจะต้องหยุดการทดลอง นำตัวไปจากห้องและรับโทษจากผู้บังคับบัญชา
คำเตือน
ในขณะนี้นั้น ห้ามทดลองสิ่งมีชีวิตกับ SCP-914 โดยเด็ดขาด และอย่าใช้ค่า Rough กับวัตถุระเบิดด้วย
ลักษณะ
SCP-914 เป็นเครื่องจักรกลไกเฟืองลานขนาดใหญ่ น้ำหนักหลายตันและกินพื้นที่สิบแปดตารางเมตร ชิ้ส่วนประกอบด้วยสายพาน น็อต รอก เฟือง สปริง และเครื่องลานอื่นๆ มันเป็นเครื่องจักรที่ซับซ้อนมาก ชิ้นส่วนกว่าแปดล้านชิ้นที่ประกอบกันนั้นส่วนใหฐ่แล้วเป็นทองแดงหรือดีบุก แต่ก็มีไม้หรือผ้าอยู่ด้วย จากการตรวจสอบไม่พบการปล่อยไฟฟ้าหรือพลังงานอื่นๆนอกจากสปริงหลักที่อยู่ใต้แผงควบคุมเท่านั้น มีช่องขนาด 3x2.1x2.1ม.ที่เชื่อมกันด้วยท่อทองแดงกับส่วนหลัก มีป้ายเขียนว่า "Intake" กับ "Output" ระหว่างท่อทั้งสองนั้น มีแผงควบคุมซึ่งมีปุ่มบิดกับลูกศรเล็กๆ รอบๆปุ่มมี คำว่า Rough Coarse 1:1 Fine และ Very Fine อยู่ ใต้ปุ่มบิดนี้มีกุญแจที่ใช้หมุน"สปริงหลัก"อยู่
เมื่อใส่ของเขาไปในช่องIntake ประตูก็จะปิดและมีเสียงกระดิ่งเบาๆดังขึ้น เมื่อบิดกุญแจ SCP-914ก็จะทำการ"ปรับสภาพ"สิ่งที่ใส่เข้าไปตามที่ตั้งไว้ ไม่มีพลังงานที่ตรวจจับได้ในกระบวนการนี้ และสิ่งที่ใส่เข้าไปก็ดูเหมือนจะอยู่ในสภาพนิ่งจนกว่าประตูช่อง Output จะเปิดออก จากการสังเกตและทดลอง ไม่มีใครรู้ว่ากระบวนการนี้ทำงานยังไงและไม่มีใครสามารถสำรวจ สิ่งที่ใส่เข้าไประหว่างการปรับสภาพได้ด้วย กระบวนการนี้จะกินเวลาประมาณ 5 ถึง 10 นาที แล้วแต่ขนาดของที่ใส่เข้าไป
(ตัวนี้ก็มีรายงานการทดลองยาวเหยียดอีกแล้ว http://scp-wiki.wikidot.com/experiment-log-914 (http://scp-wiki.wikidot.com/experiment-log-914) แต่จะยกมาเป็นบางอันก็แล้วกันครับ)
(การทดลองกับสิ่งมีชีวิตนั้นถูกห้ามเว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้บังคับบัญชาระดับO5 หลังจากที่ลองใช้ Very Fine กับมนุษย์แล้วกลายเป็น-ข้อมูลปกปิด-และอาละวาดอย่างหนัก แต่การทดลองธรรมดาๆยังมีอยู่เรื่อยๆ โดยถือว่านักวิจัยต้องรับผิดชอบกับผลที่ออกมาด้วย)
รายงานการทดลอง
เหล็กหนึ่งกิโล (Rough) > กองเหล็กขนาดต่างๆกัน ดูเหมือนจะถูกตัดด้วยเลเซอร์
เหล็กหนึ่งกิโล (1:1) > กองน็อต หนักหนึ่งกิโล
เหล็กหนึ่งกิโล (Fine) > หมุดปักพรม หนักหนึ่งกิโล
เหล็กหนึ่งกิโล (Very Fine) > แก๊สที่ระเหยไปในอากาศอย่างรวดเร็ว กับโลหะไม่ทราบประเภทหนึ่งกรัม ซึ่งสามารถทนความร้อนได้ถึง50,000องศา ไม่สามารถหักหรืองอด้วยกำลังได้ และมีความเหนี่ยวนำไฟฟ้าที่เกือบสมบูรณ์
โทรศัพท์มือถือ (1:1) > โทรศัพท์มือถือ แต่รุ่นและยี่ห้อเปลี่ยนไป
นาฬิกาพก เรือนทอง (Fine) > นกไขลานขนาดเล็ก พอกดที่หางก็จะร้อง
นาฬิกาพก เรือนทอง (Fine) > หัวรถจักรไขลานของเล่น
นาฬิกาพก เรือนทอง (Fine) > นาฬิกาเจ้าคุณปู่ขนาดจิ๋ว ทำงานได้เหมือนของจริง
นาฬิกาพก เรือนทอง (Fine) > เปียนโนจำลองขนาดจิ๋ว
(แสดงว่า 914 มันก็ปรับสภาพแบบสุ่มๆไปแต่ละทีเหมือนกัน)
นิตยสารเพลย์บอย (Rough) > กองกระดาษกับลวดเย็บ จากการตรวจดูแล้วมันก็เป็นเล่มเดิม แต่ถูกถอดลวดออก และรูปแต่ละรูปถูกแยกจากภาพที่อยู่อีกด้าน
นิตยสารเพลย์บอย (1:1) > นิตยสารเพลย์บอยของอีกเดือน จากการตรวจสอบ เนื้อหาเหมือนกับฉบับเดือนนั้นทุกประการ
นิตยสารเพลย์บอย (Very Fine) > แผ่นพับขนาดเท่าผู้หญิงของจริง ซึ่งผู้ชายทุกคนลงความเห็นว่า "เซ็กซี่ชะมัด" เรื่องที่จะให้เอามาใช้เสริมขวัญและกำลังใจในสถาบันนั้น ให้รอการตรวจสอบทางจิตวิทยาก่อน
ผู้วิจัยดร.ไบรท์ (เป็นนักวิจัยระดับหัวหน้าคนหนึ่งครับ ซึ่งโดยมากแล้วจะรับบท...อ่านอันนี้ก็รู้น่ะนะ)
ไวเบรเตอร์ (Rough) > ไวเบรเตอร์ ถูกตัดขาดสองท่อนด้วยอุปกรณ์ที่คมกริบและได้ตำแหน่งเป็นแนวกึ่งกลางพอดี
ไวเบรเตอร์ (Coarse) > ถ่านก้อนใหญ่สองก้อน เม็ดพลสติกอีกหนึ่งกอง
ไวเบรเตอร์ (1:1) > ไวเบรเตอร์รูปกำปั้น
ไวเบรเตอร์ (Fine) > ไวเบรเตอร์ที่ซับซ้อนกว่าเดิมมาก ส่วนปลายเคลือบสารหล่อลื่นที่ระบุประเภทไม่ได้ มีวงแหวนปรับทิศทาง
ไวเบรเตอร์ (Very Fine) > กล่องสีดำขนาดเล็กที่มีปุ่มสีแดงติดอยู่ เมื่อกดปุ่ม คนอื่นๆที่อยู่ใกล้เคียงนอกจากผู้กดก็จะ*censor*ทันที
หมายเหตุ: Very Fineนั้นถูกเบื้องบนยึดไป เนื่องจากอาจเอาไปใช้ในทางไม่ดีได้
หมายเหตุ: ดร.ไบรท์ถูกถอดออกจากการทดลอง SCP-914หลังจากนี้ไป ของที่ออกมาทั้งหมดถูกเอาไปทำลายหมดแล้ว นี่มันงี่เง่า - ดร.คอนดรากี
ถุงกระดาษสีน้ำตาล (Rough) > กองขี้เถ้ากับเศษกระดาษสีน้ำตาล
ถุงกระดาษสีน้ำตาล (Coarse) > กระดาษสีน้ำตาลขนาดเล็ก 25 ใบ
ถุงกระดาษสีน้ำตาล (1:1) > กระดาษสีขาว ผิวเรียบกว่าเดิม
ถุงกระดาษสีน้ำตาล (Fine) > กล่องไม้ขนาดเล็กมาก วิเคราะห์แล้วทำจากไม้ไพน์
ถุงกระดาษสีน้ำตาล (Very Fine) > -ข้อมูลปกปิด- ดูเหมือนว่าด้านในจะใหญ่กว่าด้านนอก
กระดาษสมุด (Rough) > กองเศษกระดาษ
กระดาษสมุด (Coarse) > กองขี้เลื่อย
กระดาษสมุด (1:1) > กระดาษสมุด สัดส่วนเปลี่ยนไปหน่อย
กระดาษสมุด (Fine) > กระดาษไม่มีเส้นที่ขาวกว่าเดิม ฉีกยาก พับยาก เขียนลงไปแล้วลบออกหลายๆทีก็ไม่เป็นขุยเป็นรอย
กระดาษสมุด (Very Fine) > ม้ากระดาษพับขนาดจิ๋ว จากการวิเคราะห์แสดงรายละเอียดที่ประณีตมาก มีแม้แต่รายละเอียดของหน้าตา เส้นสีน้เงินของกระดาษก็ยังอยู่ การพยายามแผ่มันออกยังทำไม่ได้
ผู้วิจัย: ศจ.Q
กระดานหมากรุก วางตัวหมากในสภาพเริ่มเกม (1:1) > กระดานหมากรุก เบี้ยขาวขยับไปสองช่อง
กระดานหมากรุกอันเดิม หมากดำขยับไปตามกติกา (1:1) > กระดานหมากรุกอันเดิม ควีนขาวขยับไปตามกติกา
ศจ.Q: ใช่ ฉันเล่นหมากรุกกับ 914 ใช่ ฉันรู้ว่ามันไม่มีสติสำนึก แต่นั่นไม่ได้อธิบายที่มันชนะนี่นา
(ถึงจะเป็นเครื่องจักรที่ไม่ขยับเอง แต่จริงๆแล้ว914มันมีจิตใจนะครับ และกล้องSCP-978ก็แสดงว่ามันอยากปรับปุ่มไปที่พ้นจาก Very Fine หกช่องเลย แต่ตรงนั้นอ่านไม่ออกว่าเขียนว่าอะไร)
SCP-261 ตู้ขายของข้ามมิติ
SCP-261 (http://scp-wiki.wikidot.com/scp-261)
Safe
มาตรการพิเศษ
ผู้จะเข้าถึงSCP-261ได้ต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าหน้าที่ระดับ2ขึ้นไป สิ่งที่ออกมาจาก 261ทุกชิ้นนั้นต้องมีการบันทึกข้อมูลไว้พร้อมกับจำนวนเงินที่หยอดและระยะเวลาระหว่างการกดแต่ละครั้ง ห้ามใช้งานเกินสิบครั้งในช่วง24ชั่วโมงและห้ามหยอดเกินครั้งละ500เยน ทั้งนี้ไม่รวมถึงการทดลองที่ผบ.ศูนย์อนุมัติแล้ว
ของที่ SCP-261 จ่ายออกมานั้นควรจะเอาไปให้ฝ่ายความปลอดภัยและสุขภาพตรวจสอบก่อจะบริโภค ถ้าไม่ทำตามนี้ถือว่าทางสถาบันไม่ต้องรับผิดชอบใดๆกับผลข้างเคียงที่เกิดขึ้น สิ่งที่อาจเป็นอันตรายหรือมีประโยชน์ต่องานวิจัยจะถูกอายัดไว้ โดยจะจ่ายเงนชดเชยให้ตามที่หยอดไป
ลักษณะ
SCP-261 มีลักษณะเป็นตู้ขายของอัตโนมัติสีดำที่ไม่มีกระจกด้านหน้า แต่มีแป้นกดอยู่ สถาบันเก็บ261มาจากโยโกฮาม่าหลังจากที่สืบเรื่องเล่าลือของ"ตู้ขายของเวทมนตร์" มันตั้งอยู่หลังห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง มีกระดาษแปะไว้ว่า"งดให้บริการ"เป็นภาษาญี่ปุ่น ไม่มีสัญลักษณ์ที่ใช้ระบุที่มาได้ และไม่มีใครรู้ว่ามันมาตั้งอยู่ที่นั่นได้ยังไงหรือตั้งแต่เมื่อไหร่
โครงสร้างภายในของ SCP-261นั้นก็เหมือนกับตู้ขายของอัตโนมัติทั่วไป หลังจากที่ทำกุญแจและไขเปิดออกมาแล้วก็ไม่พบอะไรผิดปกติ ดูจากสภาพแล้วเชื่อว่าไม่เคยมีขนมหรือเครื่องดิ่มใส่ไว้เลย แป้นกดนั้นแม้จะต่อไฟไว้และทำงานเป็นปกติ ก็ไม่ทำให้กลไกจ่ายของทำงาน
เมื่อหยอดเงินแล้วกดเลขสามหลัก SCP-261 ก็จะจ่ายของออกมาแบบสุ่ม มันไม่รับงินสกุลอื่นๆนอกจากเงินเยนและจะคืนเหรียญสกุลอื่นๆกลับมาทางช่องเงินทอน ไม่มีใครรู้ว่ามันเอาของมาจากไหนและจะไม่ทำงานถ้าเปิดประตูไว้หรือติดตั้งเครื่องบันทึกไว้ข้างใน เลขที่กดไปไม่มีผลกับของที่ออกมาและดูจะไม่มีรูปแบบด้วย ของที่มันจ่ายมานั้นจะเป็นพวก"อาหารว่าง"หีบห่อสะดุดตาเสมอ
ถึงไม่เสียบปลั๊กไว้ SCP-261ก็ยังทำงานได้ แต่จะทำให้ของที่"ไม่สเถียร"ออกมาเร็วกว่าเดิม ถ้าใช้งานบ่อยๆในเวลาสั้นๆหรือหยอดเงินเป็นจำนวนมาก 261ก็จะจ่ายของพิลึกๆออกมา ถึงจะยังเป็น"อาหาร" แต่ก็แทบไม่ควรให้มนุษย์บริโภค
มีรายงานการทดลองอีกแล้ว http://scp-wiki.wikidot.com/experiment-log-261-ad-de (http://scp-wiki.wikidot.com/experiment-log-261-ad-de) โดยมากแล้ว ของที่ออกมาตอนแรกๆก็เป็นขนม น้ำอัดลมธรรมดา (ชีโตส โค้ก ฯลฯ) แต่สักชิ้นที่สี่ก็จะเริ่มเพี้ยนแบบขนมรสที่บริษัทไม่เคยทำขาย พอชิ้นที่หกหรือเจ็ดก็จะหลุดโลกเลย
ตัวอย่าง...
หอยมะนาว ถุงพลาสติกหนาที่มีหลอดพลาสติกอยู่ด้านหนึ่ง ข้างในมีน้ำและเนื้อหอยสิบสองชิ้น หีบห่อเขียนเป็นภาษาดัตช์ เมื่อทำตามที่เขียนไว้ หลอดนั้นก็จะแตก น้ำข้างในจะเดือดและระบายไอน้ำออกมาทางรูเล็กๆ ทำนักวิจัยมือพองไปหนึ่งท่าน กระบวนการต้มจะเสร็จสิ้นใน38วินาที ทำให้เนื้อหอยสุกได้ที่และมีรสชาติของมะนาว เนื้อหอยนั้นเมื่อนำไปตรวจสอบแล้วพบว่าไม่ตรงกับสายพันธุ์ที่รู้จัก
Unknown ถุงขนาดเล็กที่มีพิรามิดหลากสีบรรจุอยู่เต็ม หีบห่อเขียนเป็นภาษาที่ไม่รู้จัก พิรามิดนี้แข็งมากและไม่น่ากินด้วย เหมือนกับเคี้ยวชอล์ก เมื่อเอาไปใส่ในน้ำร้อน พิรามิดก็จะแตกออกและมี"ใย"ซึ่งจะละลายและเปลี่ยนสีน้ำเป็นสีเดียวกับพิรามิด รสชาติของน้ำนั้นจะไม่เปลี่ยนแปลง แต่การวิเคราะห์ระบุว่าปริมาณเกลือแร่ คาร์โบไฮเดรต และโปรตีนจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก เหลือแร่หลายๆชิ้นนั้นยังไม่สามารถระบุประเภทได้ ปริมาณนั้นตรงกับที่ผู้ใหญ่ควรได้รับในแต่ละวันตามหลักโภชนาการ นักวิจัยที่ดื่มน้ำเข้าไปรายงานว่ามีอาการปวดท้องในสองชั่วโมงให้หลัง แต่ไม่มีอะไรมากกว่านั้น
Unknown กล่องอลูมิเนียมที่มีช่องแก้วใสเล็กๆอยู่ด้านข้างและปุ่มกลมๆหนึ่งปุ่มด้านบน หีบห่อเขียนเป็นภาษาที่ไม่รู้จัก กล่องนี้ไม่มีรอยเชื่อม ภายในดูเหมือนจะมีสัตว์ตาเดียวตัวเล็กๆขนปุกปุยซึ่งมีเท้าสามข้างบรรจุอยู่เต็ม เมื่อกดปุ่ม กล่องก็จะร้อนขึ้นมาและอบสัตว์ที่อยู่ข้างในทั้งเป็น ได้ยินเสียงอู้อี้และขีดข่วนดังจากในกล่องระยะหนึ่งในช่วงของการปรุงนี้ หลังจากผ่านไปหนึ่งนาทีกับสามสิบวินาที ฝาด้านหน้าก็จะเปิดออกให้กินสัตว์ที่ปรุงสุกแล้วได้ ศจ.เคนอาสากินสัตว์พวกนั้นโดยที่นักวิจัยคนอื่นขอผ่าน กรอบและเผ็ดมาก มีรสของเนื้อด้วยนิดหน่อย
เสื้อยืดเบคอน เสื้อยืดสีแดงเข้มในห่อพลาสติก หีบห่อเขียนเป็นภาษาที่ไม่รู้จัก จากการตรวจสอบนั้น เสื้อนี้สวมได้ กินได้และมีรสชาติเหมือนเบคอน การสวมเสื้อนี้ไม่มีผลข้างเคียงอะไร นอกจากจะได้กลิ่นเบคอนอ่อนๆ
เหรียญ 0 เยน ได้มาจากการกด"คืนเหรียญ"โดยไม่หยอดเงิน เหรียญออกมาทางช่องเงินทอน ทำจากอลูมิเนียมอัด เป็นหน้าโรนัลด์ แม็คโดนัลด์
หยุดนะเฟ้ย ได้มาจากการกด"คืนเหรียญ"โดยไม่หยอดเงินรอบสอง กระป๋องอลูมิเนียมสีแดงซึ่งมีข้อความ"Stop That!"เขียนไว้ ได้ยินเสียงหึ่งๆจากข้างในเหมือนมาจากแมลงตัวโตๆที่กำลังโมโห นักวิจัยไม่ยอมเปิดดู
แอนติแมตเตอร์กระป๋อง กระป๋องขนาดเล็ก ทำจากวัสดุที่ไม่สามารถระบุประเภทได้ ไม่มีข้อความอะไรนอกจากสัญลักษณ์ตัวเดียว กระป๋องถูกส่งไปตรวจสอบโดยไม่เสี่ยงเปิดดู จึงได้พบว่ากระป๋องนี้เก็บปฏิสสารอยู่ข้างในด้วยวิธีการที่ไม่อาจทราบได้
SCP-087 ทางบันได
จัดให้เลยเน่อ
SCP-087 (http://scp-wiki.wikidot.com/scp-087)
Euclid
มาตรการพิเศษ
SCP-087นั้นอยู่ในหอพักของ-ข้อมูลปกปิด- ประตูทางเข้าของ087นั้นเป็นประตูเหล็กกล้าและมีระบบล็อกไฟฟ้า ถูกแต่งให้ดูเหมือนตู้ภารโรงตามที่ออกแบบอาคาร ล็อกไฟฟ้านั้นจะไม่ปลดออกเว้นแต่จะถูกกระแสไฟฟ้า██โวลต์พร้อมกับที่หมุนลูกบิดทวนเข็มนาฬิกา ประตูด้านในนั้นบุโฟมไว้6ซม.
หลังจากการสำรวจครั้งล่าสุด ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เข้าไปใน SCP-087 อีก
ลักษณะ
SCP-087เป็นชั้นบันไดซึ่งไม่มีแสงไฟ บันไดเอียงทำมุม38องศาจำนวน13ขั้นก่อนจะเป็นชั้นครึ่งวงกลมขนาดประมาณ3เมตร บันไดที่ลงไปอีกจะพลิกเป็นมุม180องศา ลักษณะของSCP-087ทำให้ขอบเขตการมองเห็นของผู้สำรวจอยู่ที่ประมาณชั้นครึ่ง เนื่องจากไม่มีหน้าต่างหรือแสงไฟเลย ผู้ที่จะสำรวจ 087 จึงต้องพาแสงไฟไปด้วย แสงไฟที่สว่างกว่า 75วัตต์ดูจะไม่มีผลอะไร เหมือนกับว่า SCP-087 จะดูดกลืนเอาแสงที่เกินมาได้
จากรายงานและการบันทึกเสียง สามารถยืนยันได้ว่ามีเสียงร้องไห้ให้ช่วยของเด็ก ประมาณได้ว่าต่ำลงไปจากชั้นทางเข้า200เมตร แต่การพยายามลงบันไดไปนั้นไม่ได้ทำให้เข้าใกล้เสียงนั้นเลย จากการคำนวนด้วยผลการสำรวจครั้งที่สี่นั้น ประมาณได้ว่าเสียงนั้นอยู่ลึกลงไปเกินกว่าที่จะเป็นไปได้เมื่อคำนึงถึงตัวอาคารและสภาพแวดล้อม ขณะนี้นั้นยังไม่ทราบว่า SCP-087 มีจุดสิ้นสุดหรือไม่
SCP-087นั้นถูกบุคลากรคลาสDบันทึกภาพวิดีโอไว้ทั้งหมดสี่ครั้ง โดยทุกครั้งจะได้พบกับ SCP-087-1 ซึ่งเป็นใบหน้าที่ไม่มีนัยตา รูจมูก หรือปาก ให้เห็น ตัวตนของSCP-087-1เป็นสิ่งลึกลับโดยสิ้นเชิง แต่เชื่อว่ามันไม่ใช่ที่มาของเสียงร้องนั่น ทุกคนที่ได้พบ SCP-087-1จะเกิดอาการระแวงและหวาดกลัว แต่ไม่แน่ชัดว่าเป็นความรู้สึกผิดธรรมชาติหรือปฏิกิริยาตอบสนองธรรมดา
เพิ่มเติม
สองสัปดาห์หลังการสำรวจครั้งที่สี่ เจ้าหน้าที่และนักศึกษาของ-ข้อมูลปกปิด- รายงานว่าได้ยินเสียงเคาะประตูในอัตรา1-2วินาทีต่อครั้ง หลังจากที่บุโฟมแล้วเสียงจึงได้เงียบไป
(เอกสารการสำรวจครั้งล่าสุด Document 087-IV ถูกองค์กรเอาออกไปเป็นข้อมูลปกปิดแล้วครับ น่าจะเอาไปเขียนใหม่อยู่ ส่วนอีกสามครั้งนั้น สองครั้งแรกจบลงที่ผู้สำรวจโกยหน้าตั้งหลังจากที่เจอ SCP-087-1 โดยคนแรกนั้นเหนื่อยจนสลบไปหลังจากที่หนีมาชั้นบนได้ ส่วนคนที่สองอยู่ในสภาพโคม่า คนที่สามนั้นซวยสุด เพราะตอนที่ตัดสินใจกลับนั้นดันเจอ 087-1 ดักอยู่ข้างหลังเลยหนีลงไปอีก แต่ 087-1ก็เข้ามาใกล้เรื่อยๆ โดยดูเหมือนว่ามันจะมองกล้องมากกว่าตัวคนสำรวจด้วย จนสะดุดล้มหมดสติไป ก่อนที่ 087-1จะมองกล้องเต็มๆแล้วสัญญาณภาพหายสนิท)
SCP-105 "ไอริส"
SCP-105 (http://scp-wiki.wikidot.com/scp-105)
Safe
มาตรการพิเศษ
SCP-105 อยู่ในห้องขนาดสองคูหาซึ่งมีเครื่องใช้ตามที่เธอต้องการ ตราบเท่าที่มันไม่ขัดกับมาตรการทั่วไปในการควบคุมSCP 105ได้รับอนุญาตให้เดินเที่ยวในศูนย์วิจัยได้ตามต้องการ แต่ต้องอยู่ห่างจุดควบคุมSCPอื่นๆอย่างน้อยร้อยเมตรเพื่อความปลอดภัย SCP-105มีสิทธิออกนอกศูนย์ได้อาทิตย์ละหนึ่งชั่วโมง โดยมีเจ้าหน้าที่นอกเครื่องแบบสองคนติดตามไปด้วย (ในขณะนี้ สิทธินี้ได้ถูกระงับจนกว่าจะมีคำสั่งเป็นอื่น) SCP-105ถูกฝังอุปกรณ์ติดตามตัวไว้ และเนื่องจากเธอไม่มีความสามารถพิเศษทางกายภาพ จึงไม่มีโอกาสที่เธอจะหนีได้ เธอได้รับอนุญาตให้พกกล้องโพลารอยด์ติดตัว แต่ห้ามถ่ายภาพภายในสถาบันหรือภาพเจ้าหน้าที่คนอื่นๆ ปัจจุบันเธอถูกควบคุมตัวไว้ที่ไซต์17
ลักษณะ
SCP-105 หรือ ไอริส ทอมสัน เป็นหญิงสาวเชื้อสายคอร์เคเซียน อายุ18ปี ผมบลอนด์ ตาสีฟ้า สูง154 ซม. หนักประมาณ 50กก. ลักษณะทางกายภาพและการดำรงชีพไม่ต่างจากมนุษย์ทั่วไป แต่ชอบอาหารเพื่อสุขภาพ
เมื่อ SCP-105ถือภาพถ่าย เธอจะสามารถมองผ่านภาพนั้นได้เหมือนหน้าต่างตามเวลาจริง คล้ายกับกล้องรักษาความปลอดภัย เธอยังสามารถ"เอื้อม"เข้าไปในรูปและกระทำการเล็กน้อยกับสิ่งที่เห็นในรูปได้ ประมาณการว่าเธอสามารถผลักได้ด้วยแรง50นิวตัน และยกของได้ไม่เกิน10กก.
องค์กรSCPนั้นรู้เรื่องของไอริสตอนที่เธอถูกไต่สวนในคดีฆาตกรรมแฟนของเธอขณะที่อายุได้16ปี ซึ่งเธอบอกว่าเธอพยายามไปช่วยเขาจากที่ได้เห็นในภาพถ่าย โชคร้ายที่นั่นทำให้เธอไปอยู่ในที่เกิดเหตุและถูกหลักฐานที่ปะติดปะต่อกันมัดตัวไว้ เธอถูกควบคุมตัวไว้ในศูนย์บำบัดทางจิต █████████ ██████ เมื่อองค์กรทราบเรื่องจึงขอรับตัวเธอมาวิจัย ในช่วงแรกนั้นเธอไม่ยอมให้SCPควบคุมตัว "คุกใหม่ ผู้คุมใหม่" แต่ก็เปลี่ยนใจโดยแลกกับสิทธิในการออกมาภายนอกอาทิตย์ละครั้ง พ่อแม่ของเธอนั้นได้รับข้อมูลว่าเธอเสียชีวิตไปแล้วจากการพยายามหลบหนีจากสถานบำบัด
(เธอรู้เรื่องพลังการมองเห็นของตัวเองตอนอายุ10ขวบ แต่มารู้เรื่องที่ตัวเองผลักของได้ทีหลัง ซึ่งพลังนี้ทำให้ไอริสมีนิสัยชอบถ่ายภาพไปโดยปริยาย นอกจากความสามารถนี้แล้ว ไอริสก็เป็นวัยรุ่นธรรมดาๆทุกประการ สแกนสมองก็ไม่พบอะไรผิดปกติ เธอเป็นสมาชิกของทีมพิเศษโอเมก้า-7ขององค์กร ไอริสเคยได้รับการปล่อยตัวครั้งหนึ่งหลังจากที่สูญเสียความสามารถของตัวเองไป แต่จริงๆแล้วเป็นดร.แดนเทนเซนสงสารเธอขึ้นมาเลยแนะนำอย่างนั้น และช่วงที่ติดตามพฤติกรรมว่าเธอแกล้งทำหรือเปล่านั้น ผบ.ระดับO5ก็บังคับให้เธอใช้ความสามารถได้โดยอาศัยเจ้ารูปปั้น 173 เลยโดนจับตัวกลับมาอีกรอบ)
SCP-076 เอเบิล
SCP-076 (http://scp-wiki.wikidot.com/scp-076)
Keter
มาตรการพิเศษ
ศูนย์ควบคุม25bนั้นอยู่ลึกลงไป200เมตรใต้ระดับน้ำทะเล เจาะลงไปในชั้นหินที่มีความทนทานสูง ทางเข้าศูนย์นั้นเป็นลิฟท์ที่มีประตูไททาเนียมหนา20ซม.กั้นทุกๆ50เมตร ซึ่งขณะที่ไม่มีการใช้งาน ลิฟท์นี้จะถูกปล่อยน้ำทะเลให้ท่วมไว้ข้างใน
บริเวณที่ใช้เก็บ SCP-076 นั้นเป็นห้องทรงลูกบาศก์7เมตร ล้อมด้วยไททาเนียมหนา1.5เมตร มีระบบปล่อยและถ่ายน้ำ ซึ่งถ้าไม่มีคำสั่งให้เข้าไปภายในก็จะปล่อยให้น้ำท่วมเต็มตลอดเวลา บริเวณนี้จะเชื่อมกับส่วนอื่นๆของศูนย์ด้วยทางเดินยาว150เมตรซึ่งมีผนังทำจากไททาเนียมเหมือนพื้นที่เก็บ076 แต่มีระบบปล่อยไฟฟ้า20,000โวลต์อยู่ด้วย ซึ่งจุดที่ควบคุมระบบความปลอดภัยนั้นต้องมีเจ้าหน้าที่ติดอาวุธอย่างน้อยสามคนจับตาดูทางเดินนี้ตลอดเวลา ทั้งยังติดตั้ง CIWS แบบ███████ไว้หนึ่งกระบอกซึ่งมีรัศมีการยิงครอบคลุมตลอดทางเดิน
ในกรณีที่076-2หลุดออกมาจริงๆ ให้เจ้าหน้าที่ทุกคนไปรับอาวุธและชุดเกราะจากจุดเก็บที่ใกล้ที่สุดและให้อยู่ในสภาวะเตือนภัยระดับหนึ่งจนกว่าจะยืนยันได้ว่า076-2ถูกกำจัดแล้ว ในกรณีที่ไม่มีบุคลากรระดับ4ขึ้นไปยืนยันคำสั่งพักภายใน90นาทีหลังการหลุดจากการควบคุม ประตุทางเข้าออกจะถูกปิดตายและศูนย์ทั้งศูนย์จะถูกปล่อยให้น้ำท่วมเป็นเวลาอย่างน้อย24ชั่วโมง ก่อนจะมีการส่งทีมเก็บกู้เข้าไป ซึ่งหมายความว่าเจ้าหน้าที่ทุกคนของศูนย์จะตายหมด
(ใครที่กำลังสงสัย ศูนย์25bนี้มีไว้เก็บเอเบิลโดยเฉพาะครับ )
ลักษณะ
SCP-076นั้นประกอบด้วยสองส่วนคือ 076-1 ลูกบาศก์หิน กับ 076-2 มนุษย์ที่อยู่ข้างใน
076-1 เป็นลูกบาศก์3เมตรซึ่งมีลวดลายของอารยธรรมที่ไม่รู้จักจารึกไว้ทั้งภายในและภายนอก จากการวิเคราะห์ทางเคมีระบุว่ามันมีอายุประมาณหนึ่งหมื่นปี ด้านหนึ่งมีประตูที่ผนึกด้วยล็อกขนาด0.5เมตร ล้อมด้วยล็อกขนาดเล็กอีก20อัน ยังไม่มีการพบกุญแจของล็อกนี้ (หายไปนานแล้วก่อนที่สถาบันจะเก็บ076มา) อุณหภูมิภายในนั้นร้อน 180องศาเซลเซียสและไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ทั้งจากภายในหรือภายนอก ข้างในเป็นโลงศพหินสูง2.13เมตรซึ่งถูกโยงและปิดไว้ด้วยโซ่ที่ไม่ทราบวัสดุ
076-2 หรือ เอเบิล เป็นชายหนุ่มเชื้อสายเซมิติกอายุ20ปลายๆ สูง196ซม. หนัก81.65กก. ทั่วตัวมีรอยสักซึ่งเป็นสัญลักษณ์ทางไสยศาสตร์ (ส่วนใหญ่แล้วเป็นหน้าปิศาจ) ขณะที่อยู่ใน076-1นั้น เอเบิลจะมีสภาพเหมือนตาย แต่บางครั้งก็จะคืนชีพขึ้นมา เมื่อออกมาจาก076-1แล้ว เอเบิลก็จะมองหามนุษย์ที่อยู่ใกล้ที่สุด เมื่อได้สัมผัสมนุษย์แล้ว เอเบิลก็จะคลั่งและฆ่ามนุษย์ทุกคนที่พบหน้า เท่าที่ผ่านมา ดุเหมือนว่ามีแต่การฆ่าเอเบิลเท่านั้นที่จะหยุดอาการคลั่งได้ แต่เอเบิลนั้นมีความเร็วและกำลังที่เหนือมนุษย์ แม้ว่าจะไม่ได้อยู่ยงคงกระพัน แต่ก็ทนการบาดเจ็บได้สูงมากผิดมนุษย์ เท่าที่ผ่านมา เอเบิลเคย
- ใช้มือเปล่าฉีกประตูเหล็กกล้า
- สังหารผู้คนในระยะ64ม.ภายใน3วินาที
- ถูกปืน50มม.ยิงเข้าที่หัวแล้วยังสามารถสู้ต่อได้แม้ก้านสมองจะเสียหายไปแล้ว
- ใช้ท่อนเหล็กปัดกระสุนไรเฟิลจู่โจม
- ทนการขาดอ็อกซิเจนได้ถึงหนึ่งชั่วโมง
- สามารถดึงดาบคู่ออกมาจากช่องว่างมิติสีดำได้ ไม่ทราบว่าเอเบิลสร้างช่องว่างมิตินี้ได้ยังไง และเนื่องจากดาบคู่นี้จะหายไปเมื่ออยู่ห่างจากเอเบิล จึงไม่สามารถนำมันมาวิเคราะห์โครงสร้างได้
เอเบิลนั้นถูกฆ่าตายมาหลายครั้ง ทั้งถูกปืนกลหนักยิงจนพรุน ถูกลิฟท์หนัก13.6ตันทับ ถูกระเบิดฝังอกเผาเป็นตอตะโก แต่ที่หนักสุดก็คือเมื่อตอนที่ศูนย์25 ซึ่งเคยใช้เก็บ 076แตกนั้น ผบ.ได้ใช้ระเบิดนิวเคลียร์ที่เก็บไว้ประจำศูนย์ ทำให้เอเบิลและเจ้าหน้าที่ตายเรียบพร้อมกับที่ศูนย์ราบเป็นหน้ากลอง แต่076-1กลับไม่สะเทือนอะไร ซึ่งเมื่อเอเบิลตาย ร่างของมันจะสลายเป็นฝุ่นอย่างรวดเร็ว ในตอนนั้นเอง 076-1ก็จะปิดและล็อกตัวเอง พร้อมกับที่เอเบิลจะเกิดใหม่จากภายใน ซึ่งจะใช้เวลาตั้งแต่หกชั่วโมงถึง25ปี
เพิ่มเติม
(เมื่อก่อนเอเบิลมันไร้เทียมทานกว่านี้นะครับ รู้สึกจะฟื้นตัวได้แบบวูลฟ์เวอรีนX-Men ชนิดไปดวลดาบกับ682ก็เคยมาแล้ว ปัจจุบันเขียนให้เทพน้อยลงหน่อย และเอเบิลก็ถือว่าเป็นเส้นตาย ใครเขียนตัวไหนเทพกว่านี้มาจะโดนลบหมด)
เอเบิลนั้นเป็นคนที่นับถือคู่ต่อสู้ที่คู่ควรมาก ในอดีตนั้น ตอนที่เจ้าหน้าที่███████ซึ่งเคยปะทะกับเอเบิลหลายครั้งเหมือนคู่ปรับไม่ออกมา เอเบิลก็มีท่าทีกระวนกระวาย ก่อนขู่ถามเจ้าหน้าที่ของศูนย์ เมื่อทราบว่าเจ้าหน้าที่███████เสียชีวิตไปแล้วจากการถูกเครื่องบินทิ้งระเบิดในภารกิจหยุดSCP-███ เอเบิลถึงกับช็อกและยอมให้จับกุมแต่โดยดี เมื่อมีการสัมภาษณ์ในภายหลังว่าทำไมเอเบิลถึงสนใจเขานัก ทั้งๆที่ฆ่าคนมาไม่รู้เท่าไหร่ เอเบิลโมโหมาก บอกว่า███████นั้นเป็นนักรบที่แท้จริง (เอเบิลถึงกับนับครั้งที่โดน███████ยิงเฮดช็อตได้แม่นยำ)และสมควรจะได้ตายในการต่อสู้อย่างมีเกียรติมากกว่า ตอนที่รู้เรื่องนี้ทำให้เอเบิลรู้สึกว่าองค์กรนั้นต่ำช้าจนไม่มีค่าควรให้ฆ่าด้วยซ้ำ
ช่วงนี้เองที่ทำให้รู้เรื่องของเอเบิลมากขึ้น (ส่วนใหญ่แล้วเอเบิลจะถูกฆ่าหลังจากที่ตื่นได้ไม่นาน แต่ก็เคยมีหลุดออกไปเพราะถูกองค์กรที่เป็นศัตรูบุกโจมตี) โครงสร้างภายในของเอเบิลนั้นต่างจากมนุษย์พอสมควรและสภาพจิตใจก็ต่างจากมนุษย์มากด้วย เอเบิลไม่มีปฏิกิริยากับความเจ็บปวด ไม่มีความรู้สึกกับเพศตรงข้ามนอกจากใช้"แยกแยะเป้าหมาย" มีความสุขกับการฆ่าคน มีความรู้ด้านกายวิภาคอย่างดี (ในแง่โหด) รวมทั้งเรื่องยุทธศาสตร์ การตีเหล็ก และดูแลปศุสัตว์ พูดได้หลายภาษา รวมทั้งภาษาอังกฤษ แต่เชี่ยวชาญเรื่องภาษาสุเมเรียนโบราณเป็นพิเศษ
สถาบันเคยคิดใช้งานเอเบิล โดยตอนแรกให้ช่วยแปลเอกสารสุเมเรียนโบราณ ซึ่งเอเบิลทำเป็นไม่สนใจ แต่ว่างๆก็เอาชิ้นที่ตัวเองถูกใจมาแปลให้ (โดยมากแล้วชอบพวกสงครามรบพุ่ง แต่เรื่องโปรดก็คือ"ตำนานของกิลกาเมช") จนกระทั่ง มีนักวิจัยเอาสัญลักษณ์ของ SCP-073 ไปให้ดู เอเบิลก็คลั่งทันที ซึ่งหลังจากที่จัดการเอเบิลและเอาตัวมาสอบถามได้ เรื่องนี้ก็ทำให้เอเบิลโมโหอีก จึงถือว่าห้ามไม่ให้เอาสิ่งที่เกี่ยวกับ073ไปให้เอเบิลเห็นเด็ดขาด และไม่ควรให้ทั้งคู่อยู่ที่ไซต์เดียวกันด้วย
(073ก็เคยพูดถึงเรื่องนี้ไว้ว่า อย่าให้เอเบิลรู้เรื่องของเขาจะดีกว่า)
ต่อมา สถาบันก็ตั้งหน่วยพิเศษ โอเมก้า7 เพื่อใช้งานเอเบิลตามคำสั่งของกองทัพ (SCP-105 ไอริสก็ได้เข้าทีมหลังแข่งปลดสวิตช์ชนะเอเบิล) โดยให้สวมปลอกคอระเบิด แต่ทั้งที่ได้ออกรบบ่อยๆความกระหายเลือดของเอเบิลก็รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ (ตอนซ้อมรบเป็นต้องมีใครตาย ทั้งๆที่เอเบิลใช้อาวุธซ้อม) ซึ่งก็เพราะมัน"น่าเบื่อ"สำหรับเอเบิลนั่นเอง (ไม่มีคู่ปรับเจ๋งๆสักที) จนในที่สุดเอเบิลก็ถอดปลอกคอได้ ทำให้เกิดกรณีใช้นิวเคลียร์ที่ศูนย์25นั่นเอง ปัจจุบันนั้นถือว่าเอเบิลเป็นอันตรายจนพูดจาไม่รู้เรื่องแล้ว
(สำหรับคนที่สงสัย เอเบิลก็คือ "อาเบล"ในตำนานคริสต์-ยูดายนั่นเอง ส่วน 073 ก็คือ"เคน" ส่วนลักษณะของเอเบิลนั้น มาจากสองแหล่ง หนึ่งคือ "พระเอกวิดีโอเกม" (เจ็บแค่ไหน ถ้าHPไม่เหลือ0ก็ไม่สะเทือน เรียกอาวุธจากอากาศว่างๆได้ แล้วเวลาตายก็เกิดใหม่ที่จุดเซฟ) สองคือตัวละครเทพๆในฟิกฯ แบบที่ฝรั่งเรียก Marty Stu แต่เอเบิลนั้นจงใจให้กัดตัวละครแบบนี้ นิสัยก็เลยเข้ากับคนอื่นไมได้ไปด้วย และเรื่องนี้เองที่ทำให้ทุกวันเอพริลฟูลจะมีคนใส่รูปเอเบิลเป็นตัวละคร Marty Stu ทุกปี ปีก่อนเป็นเซฟิรอธ ปีนี้เป็นเอ็ดเวิร์ด (ทไวไลท์))
SCP-882 เครื่องจักร
SCP-882 (http://scp-wiki.wikidot.com/scp-882)
Euclid
มาตรการพิเศษ
SCP-882ต้องถูกแช่ไว้ในของเหลวซึ่งมีส่วนผสมของน้ำทะเลไม่ต่ำกว่า40%ตลอดเวลา และถูกหยุดการเคลื่อนไหวด้วยวิธีที่ไม่ใช้โลหะ ซึ่งปัจจุบันนั้นใช้เส้นใยฝ้ายซึ่งจะเปลี่ยนทุกวัน ทั้งยังต้องคอยสังเกตการหลุดร่อนของสนิม ถ้าส่วนใดของ882ไม่มีสนิม ก็ให้แช่ในน้ำทะเล100%ซึ่งนำมาจากทะเลโดยตรงทันที และจะบดความเข้มข้นลงเมื่อมันเริ่มเป็นสนิมเท่านั้น
ห้ามนำโลหะเข้าไปในบริเวณกักเก็บ มีแต่สิ่งที่ทำจากอินทรีย์วัตถุเท่านั้นที่อนุญาตให้นำเข้าไปได้ และต้องใช้ถุงมือฝ้ายหนาเมื่อจะสัมผัสกับ882 โลหะที่สัมผัสกับ882จะถูกตัดด้วยความร้อน นำไปหลอม และแช่ในน้ำทะล100%ที่บริเวณอื่น
ถ้ามีบุคลากรระบุเรื่องเสียงขึ้นมาให้รายงานทันที และบุคลากรที่ได้รับผลกระทบจะต่องเข้ารับการตรวจสอบทางจิต จากนั้นก็ให้ย้ายไปที่แผนกอื่นหรือกักตัวถาวรไว้ที่[ข้อมูลปกปิด]
ลักษณะ
SCP-882นั้นเป็นเหมือนฟันเฟือง รอก เคเบิล และน็อตที่รวมกันมั่วๆ โดยชิ้นส่วนทั้งหมดทำจากโลหะต่างๆกัน ตอนที่เก็บมานั้น มันมีขนาดประมาณ87ลูกบาศก์เมตร ส่วนในขณะนี้มีขนาดประมาณ12ลูกบาศก์เมตร SCP-882จะขึ้นสนิมอย่างรวดเร็วเมื่ออยู่ในน้ำทะเล ไม่มีแหล่งกำลังที่ระบุได้ แต่ชิ้นส่วนทั้งหมดจะเริ่มเคลื่อนไหวถ้าอยู่ในสภาพที่ไม่มีสนิม SCP-882นั้นจะเงียบสนิทไม่ว่ามันจะเคลื่อนไหวมากขนาดไหน
โลหะที่สัมผัสกับ882จะติดกับมันเป็นการถาวร และภายในไม่กี่วันก็จะกลายเป็นชิ้นส่วนใหม่ของมันไป สิ่งที่เป็นอินทรีย์วัตถุจะไม่เป็นไร SCP-882นั้นทนทานมาก มีความแข็งยิ่งกว่าไททาเนียมระดับที่ใช้ทำเครื่องบินที่น้ำหนักเท่ากัน แม้ว่ามันจะประกอบจากชิ้นส่วนที่ดูแล้วจะผสมกับมั่วๆระหว่างเหล็ก ดีบุก ทองคำ และโลหะที่ระบุไม่ได้อีกบางส่วน การจะแยกส่วนเล็กๆออกมาก็ต้องใช้ความร้อนสูงตัดเป็นเวลาหลายชั่วโมง
คนที่อยู่ในบริเวณเดียวกับ882เป็นเวลานานจะเริ่มมีอาการประสาทหลอนว่าได้ยินเสียงเฟืองบดกัน เสียงนี้จะดังขึ้นเรื่อยๆและจะเบาลงเมื่อโยนวัตถุที่เป็นโลหะใส่882เท่านั้น คนที่อาการหนักมากจะโดดเข้าไปหามันเอง ซึ่งทำให้ตายเกือบจะทันที ศพนั้นมักจะถูกดึงเข้าไปลึกจนเอาออกมาไม่ได้
SCP-882นั้นถูกเก็บมาจากชายฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะแบงค์ ซึ่งไม่มีโลหะเหลืออยู่ในรัศมีหนึ่งไมล์เลย SCP-882นั้นถูกพบในสภาพที่จมน้ำอยู่ มีเมืองใกล้ๆซึ่งร้างมาเป็นเวลาหลายปีแล้ว เมื่อSCP-882ถูกเอามานั้น สนิมก็เริ่มหลุดออกและทำให้ชิ้นส่วนเคลื่อนไหว หลังจากที่เกิดเหตุหลายครั้งเข้า มันก็ถูกตัดให้เล็กลงและเก็บไว้ที่ศูนย์
หมายเหตุห้ามนำSCP-882ไปใกล้SCP-271 หรือสิ่งที่ปนเปื้อนจาก271เด็ดขาด
มีบทสัมภาษณ์แนบมาครับ http://www.scp-wiki.net/interview-882-1 (http://www.scp-wiki.net/interview-882-1) (อันนี้สยองของจริง) เป็นบทสัมภาษณ์คนที่รอดคนเดียวจากเมืองที่พบเจ้า882 ริชาร์ด ไรท์
ไรท์นั้นบอกว่าเพื่อนที่ชื่ออัลเลนไปเจอ882ก่อน โดยแล่นเรือไปชนโดยบังเอิญและคิดว่าเป็นชิ้นส่วนที่หลุดจากคาร์โกเรือลำไหน เลยเอาขึ้นมาเตรียมขายเป็นเศษเหล็ก แต่สนิมบน882ก็หลุดออกหมดในวันรุ่งขึ้นทำให้มันเริ่มเคลื่อนไหว ชาวบ้านคนหนึ่งเห็นส่วนที่เป็นทองเลยพยายามใช้ท่อเหล็กแงะออกมา แต่ท่อเหล็กก็ติดกับ882แล้วก็หมุนฟาดจนได้แผล ชาวบ้านก็เลยอยู่ห่างๆมันไว้ และเนื่องจากมันไม่มีเสียง ตอนแรกๆเลยลืมมันไปด้วยซ้ำ
จนกระทั่งอัลเลนซึ่งถูกเสียงหลอนจนสภาพแย่มาก บาทหลวงแพทก็เลยไปพูดคุยด้วยและพยายามกำจัด882 ทั้งคู่หายตัวไปพักหนึ่งก่อนจะปรากฏตัวด้วยท่าทางสดชื่น และบอกชาวบ้านว่า 882 นั้นเป็นสิ่งที่พระเจ้าสร้างขึ้น เสียงของมันเป็นเสียงของพระเจ้า เสียงนั้นจะดังขึ้นเมื่อทุกคนเมินเฉย และจะเงียบลงเมื่อมีคนถวายสิ่งบูชาให้ วิธีที่จะหยุดเสียงของมันได้ก็คือต้องเอาโลหะไปมอบให้มัน ชาวบ้านเริ่มทำตาม (ไรท์เห็นว่าท่อเหล็กที่ใช้แงะเฟืองตอนแรกนั้นกลายเป็นน็อตเกลียวตัวใหญ่ไปแล้ว ราวกับว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของ882มาตลอด)
ไรท์นั้นไม่เชื่อเรื่องนี้ แต่ก็ถูกเสียงหลอนของ882รบกวนแทบไม่ได้หลับได้นอนและเริ่มประสาท เลยต้องเอาโลหะไปโยนใส่882กับเขาด้วย แต่เมืองนั้นเป็นเมืองโดดเดี่ยวบนเกาะเล็กๆ ภายในสองอาทิตย์ ก็แทบไม่มีโลหะเหลือในเมืองเลย ขณะที่อัลเลนกับบาทหลวงแพทก็เริ่มเพี้ยน บอกว่าของถวายยังไม่พอ มันต้องการสิ่งที่มีความหมายกว่านั้น คืนหนึ่ง ไรท์ได้ยินเสียงเอะอะจากโรงเก็บของที่ใช้เก็บ882เลยไปดู เห็นบาทหลวงแพททำท่าเหมือนโค้งสวดมนตร์ต่อหน้าชาวบ้านที่กำลังกรีดร้อง...
...แต่จริงๆแล้ว บาทหลวงแพทใช้คีมดึงฟันชาวบ้านออกมาโยนใส่882ต่างหาก ถึงกระนั้น บาทหลวงแพทก็บอกว่ามันยังไม่พอ ก่อนจะหันไปหาอัลเลน กล่าวหาว่าอัลเลนนั้นซ่อนโลหะเอาไว้ อัลเลนปฏิเสธว่าเขาไม่มีโลหะสักชิ้น แต่หลวงพ่อแพทยืนยันว่ามี ก็โลหะที่ใช้ดามกระดูกเอวของอัลเลนไงล่ะ ชาวบ้านจับอัลเลนโยนใส่882 ไรท์นั้นเห็นเพื่อนถูกเฟืองบดเป็นชิ้นๆอย่างช่วยไม่ได้
(ระหว่างที่ให้สัมภาษณ์นั้นสภาพจิตใจของไรท์อยู่ในสภาพแย่มาก และถึงตอนท้ายก็สติแตกเลยทีเดียว ซึ่งหลังการสัมภาษณ์แล้วไรท์ก็พยายามฆ่าตัวตาย ปัจจุบันทางองค์กรก็จับตาดูอยู่อย่างใกล้ชิด)
ฟังชื่อแล้วขำๆ แต่สยองเต็มร้อย
SCP-1048
Safe Keter
มาตรการพิเศษ
SCP-1048 ได้รับอนุญาตให้เดินไปมาในศูนย์ 24 ได้ตามใจชอบ เพราะมันไม่มีอันตราย และการเล่นกับมันก็ทำให้เจ้าหน้าที่อารมณ์ดีขึ้นด้วย ตอนนี้ไม่มีรู้เหมือนกันว่ามันอยู่ไหน แต่เชื่อได้ว่ายังอยู่ในศูนย์ 24 นี่ล่ะ ให้พยายามจับ 1048 มาให้ได้ แต่สิ่งที่มันสร้างนั้นให้ทำลายทิ้งทันที เว้นแต่จะมีหลักฐานยืนยันได้ว่าไม่ต้องใช้ความรุนแรงระดับนั้น ห้ามเอาตุ๊กตาหมีเข้ามาในศูนย์ 24 เพื่อป้องกันการเข้าใจผิด ถ้าพบเห็นอะไรก็ตามที่ดูเหมือนตุ๊กตาหมีก็ให้แจ้งฝายความปลอดภัยโดยด่วน
นี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น เราไม่รู้ว่ามันมีความสามารถแค่ไหน ใครจะไปรู้ว่าตอนนี้มีไอ้หมีเวรนี่กี่ตัวแล้ว - ดร.คาร์ฟเวอร์
ลักษณะ
SCP-1048เป็นตุ๊กตาหมีตัวเล็ก สูงประมาณ 33 ซม. จากการทดสอบไม่พบส่วนประกอบที่ผิดจากตุ๊กตาหมีธรรมดา มันสามารถเคลื่อนไหวเองได้และสื่อสารได้ด้วยภาษากายง่ายๆ มันจะแสดงท่าทางน่ารักกับคนอื่น ซึ่งโดยปกติแล้วก็คือเข้าไปกอดขา แต่ก็มีเต้นรำหรือกระโดดเฉยๆบ้าง รวมทั้งเคยวาดรูปแบบเด็กๆให้ภารโรงด้วย บุคลากรทุกคนที่มีปฏิสัมพันธ์กับ 1048นั้นรู้สึกว่ามันน่ารัก แม้แต่พวก Dคลาสที่เลือดเย็นก็เถอะ
การพยายามพูดคุยกับ 1048 นั้นไม่ค่อยประสพผลสำเร็จ ถึงมันจะตอบคำถามด้วยท่าทางง่ายๆว่า "ใช่" และ "ไม่" ได้ แต่มันก็ไม่ตอบคำถามเกี่ยวกับตัวมันเองหรือที่มาของมันเลย ก็ไม่รู้ว่ามันไม่ทราบเหมือนกันหรือแค่ไม่อยากบอกกันแน่ ถึงมันจะวาดรูปได้ แต่มันก็ไม่เคยวาดรูปสื่อสารอะไรนอกจากใช้แสดงความรัก
พฤติกรรมที่ประหลาดจริงๆของ 1048 นั้นปรากฏให้เห็น7เดือนหลังจากที่มันถูกเก็บมาครั้งแรก อนุมานได้ว่าSCP-1048นั้นสามารถสร้างตัวเลียนแบบตัวเองแบบหยาบๆได้ด้วยวิธีที่ยังไม่มีใครทราบ ดร.คาร์ฟเวอร์เชื่อว่าพฤติกรรมน่ารักที่ผ่านมาของมันเป็นการหลอกให้ตายใจเพื่อหาโอกาสเก็บวัตถุดิบเท่านั้น ในปัจจุบันนั้นได้พบกับสิ่งที่มันสร้างมาสามตัว ซึ่งได้รับการตั้งชื่อว่า SCP-1048-A SCP-1048-B และ SCP-1048-C โดยพวกมันมีพฤติกรรมที่ต่างจาก SCP-1048มาก ทั้งหมดนั้นดุร้ายกับมนุษย์มาก
SCP-1048-A: ถูกพบในวันที่██/██/████ โดยเดินอยู่ในศูนย์24กับSCP-1048 มีลักษณะเป็นตุ๊กตาหมีรูปร่างเหมือน1048แต่ทั้งตัวทำจากใบหูของมนุษย์ พยานบอกว่า1048นั้นดูเหมือนจะกำลังพา1048-Aเที่ยวชมศูนย์ 24อยู่ ดร.คาร์ฟเวอร์รีบไปที่เกิดเหตุพร้อมหน่วยรักษาความปลอดภัย ซึ่งหน่วยรักษาความปลอดภัยได้ไปถึงก่อนและพยายามควบคุมตัว 1048-A แต่มันก็ร้องเสียงแหลมซึ่งทำให้ทุกคนที่อยู่ในรัศมี10เมตรรู้สึกปวดตาและหูอย่างรุนแรง และคนที่อยู่ในระยะ5เมตรจะมีสิ่งที่เหมือรหูมนุษย์งอกขึ้นมาและจะปกคลุมทั้งตัวในเวลาไม่ถึง20วินาที ทุกคนที่มีอาการนี้ตายภายใน3นาทีต่อมา ทำให้มีผู้เสียชีวิตทั้งหมด ██คน รวมทั้งหน่วยรักษาความปลอดภัยทั้งหมด ซึ่งผลการชันสูตรบอกว่าเกิดจากการขาดอากาศหายใจเพราะใบหูจำนวนมากที่งอกในปากและหลอดอาหาร
SCP-1048และSCP-1048-Aนั้นหนีไปก่อนที่ดร.คาร์ฟเวอร์จะไปถึงที่เกิดเหตุ และทั้งคู่ก็ยังไม่ถูกควบคุมตัวแม้จะมีการพบเห็นในเวลาต่อมาอีกหลายครั้ง หลังจากที่เกิดเหตุ ก็พบนักวิจัยที่หูขาดไปคนหนึ่ง ซึ่งเขาบอกว่ามันตัดไประหว่างที่เขาหลับอยู่ ไม่มีบุคลากรอื่นที่หูขาดอีก ไม่ทราบว่าSCP-1048นั้นสามารถหาหูจากแหล่งอื่นได้ หรือมันสามารถเพิ่มจำนวนของวัตถุดิบได้แน่
SCP-1048-B: ถูกเจ้าหน้าที่จำนวนหนึ่งพบในโรงอาหารศูนย์24 วันที่██/██/████ ลักษณะเหมือน 1048 มาก แต่การเคลื่อนไหวนั้นไม่เป็นธรรมชาติและดูกระตุกมากกว่า พยานบอกว่า ดูเหมือน1048-Bจะมีอะไรเคลื่อนไหวอยู่ข้างใน ตอนแรกมันก็ยังไม่เคลื่อนไหวอะไร จนกระทั่งตะเข็บของมันปริออกให้เห็นสิ่งที่เหมือนมือและแขนของเด็กทารกยื่นออกมา นักวิจัยหญิงชื่อ████ ██████ตกใจหวีดออกมา SCP-1048-Bตอบสนองโดยส่งเสียงเหมือรเด็กร้อง ก่อนจะพยายาม-ข้อมูลปกปิด-เธอ ทำให้ได้รับบาดเจ็บสาหัสภายใน ในสภาพวุ่นวายนั้น เจ้าหนาที่รักษาความปลอดภัยจึงต้อง-ข้อมูลปกปิด-ทั้งนักวิจัยและ1048-B
ประมาณ 3ชั่วโมงให้หลัง จึงได้พบดร. ██████สลบอยู่ในห้องทำงานและเสียเลือดอย่างมาก เธอถูกทำแท้งในขณะที่หลับอยู่ และตัวอ่อนอายุ8เดือนนั้นก็ไม่มีใครหาพบ อนุมานได้ว่า SCP-1048คงใช้ลูกที่ยังไม่เกิดของเธอสร้าง SCP-1048-Bนั่นเอง ข้อมูลเรื่องนี้ให้ปิดเป็นความลับจากผู้ที่รอดจากเหตุการคราวนี้ทั้งหมดซึ่งกำลังอยู่ระหว่างการบำบัด เพราะดร.คาร์ฟเวอร์เชือว่าจะส่งผลไม่ดีเปล่าๆ
SCP-1048-C: ลักษณะเหมือน SCP-1048 แต่ทั้งตัวทำจากเศษเหล็กขึ้นสนิม ดร.คาร์ฟเวอร์พบ 1048-C ในวันที่██/██/████ระหว่างกำลังเขียนรายงานกรณี 1048-B เมื่อมันรู้ตัวว่าดร.คาร์ฟเวอร์มองอยู่ก็รีบหนีไป ระหว่างที่พยายามจับตัว1048-Cนั้น มันได้สู้อย่างดุร้ายมาก ทำให้มีเจ้าหน้าที่พิการและเสียชีวิตไป █นาย หลังจากนั้นแล้วก็ไม่มีรายงานการพบ 1048-Cอีก และไม่ทราบว่ามันยังอยู่ที่ศูนย์24หรือไม่ ที่มาของวัตถุดิบที่ใช้สร้างมันก็ยังไม่ทราบ
ถ้าพบSCP-1048-AและSCP-1048-Cอีก ก็จงใช้ความระมัดระวังอย่างมาก
-ผมคงพูดให้ชัดกว่านี้ไม่ได้ ไอ้บ้านั่นโดดทะลุคนพวกนั้นไปหน้าตาเฉยเลย - ดร.คาร์ฟเวอร์
SCP-018 ลูกบอลมรณะ
Safe/Euclid
รายระเอียด:SCP-018ถูกสร้างขึ้นโดยบริษัWham-Oปี1968 มันมีความยาว6เซนติเมตร ตรงกลางจะมีสีเเดงพบเมื่อ██████████ บริษัท ได้รับการว่าจ้างในการทำความสะอาดออกคลังสินค้าที่มีสินค้า Wham-O ในนั้น SCP-018โดนระบุไว้เพื่อให้ที่ที่มีความสูงมาก ตอนแรกคิดว่าเป็นของเล่นสำหรับเด็กที่น่ารื่นรมย์ SCP-018 สามารถที่จะตีกลับได้ (200%) ประสิทธิภาพ (นั่นคือถ้าลดลงหนึ่ง (1) เมตรก็จะตีกลับสอง (2) แล้วสี่ ( 4) จากนั้นแปด (8) แล้วสิบหก (16)) ลูกช้าก็กลายเป็นกระสุนที่อันตรายถึงความเร็วประมาณกว่าหนึ่งร้อยกิโลเมตรต่อชั่วโมง (100 กม. / ชม. ) และทรัพย์สินเสีย
หายคนทำงานบาดเจ็บ5คน ในเมือง█████████████ มันมากับส่วนที่เหลือหลังจากที่หลายวันในทะเลสาบ เลยเตือนคนงานในSCP เนื่องจากความเร็วของวัตถุและความประหลาดใจรวมโดยผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของมัน
แปลโดยGoogle เรียบเรียงโดยgetmar1472 เปลี่ยนเเปลงนิดหน่อยโดยgetmar1472
credit http://www.thaisrw.com/
ผมก็ยังอ่านไม่หมดครับ (เยอะจัด) ภาษาอังกฤษล้วนๆ แต่สนุกดี ตอนนี้ผมกำลังหา ดิกชินะลี้มาเเปลให้อ่านนะครับผมอายุ12กำลังขึ้นม.1 engยังเก่งไม่พอ:sweat
เว็บก็ทำเป็นว่าเป็นเอกสารราชการขององค์กรลับ SCP Foundation ที่เป็นเหมือน MiBซึ่งคอยเข้าควบคุมหรือกำจัดสิ่งที่อาจเป็นอันตรายกับมนุษย์ชาติ (สมาชิกองค์กรหลายๆคนก็ไม่ธรรมดาครับ) โดยวัตถุแต่ละชิ้น (SCP) นั้น ส่วนใหญ่จะเสนอเป็นรายงานระบุวิธีที่ใช้ควบคุมบริเวณและข้อมูลของSCPแต่ละชิ้น (ซึ่งมีเซนเซอร์เยอะทีเดียว เพราะเราเป็นคนนอกองค์กรไง) โดย SCP ส่วนใหญ่จะแบ่งได้เป็นสามระดับ คือ Safe (หมายถึงพวกที่ไม่ค่อยอันตราย หรือองค์กรแน่ใจว่าควบคุมได้แน่นอนแล้ว) Euclid (อันตรายพอสมควร การควบคุมก็ค่อนข้างแน่นอน แต่ยังมีโอกาสหลุดไปได้เพราะองค์กรก็ไม่เข้าใจSCPระดับนี้ดีพอ) แล้วก็ Keter (อันตรายมาก และอาจจะหลุดจากที่ควบคุมเมื่อไหร่ก็ได้ซะด้วย) ซึ่งองค์กรนั้นบางทีก็โหดร้ายไม่ต่างจากสิ่งที่ตัวเองควบคุมอยู่เลย การควบคุมหรือทดลอง SCP ที่เสี่ยงมากนั้นจะใช้บุคลากรระดับ D-Class ซึ่งเอามาจากพวกนักโทษอุกฉกรรจ์ และถ้าไม่ตายซะก่อนก็จะ"กำจัดทิ้ง"ทุกเดือน และในกรณีที่จำเป็นต้องใช้D-Classจริงๆแต่ไม่มีนักโทษ องค์กรก็พร้อมจะหลอกสามัญชนมาตายได้ด้วย
ส่วนใหญ่งานจะออกมาแนวสยองขวัญ แต่ก็มีที่ไปในทางแปลกประหลาดเฉยๆหรือเฮฮาไปเลยปนอยู่บ้าง (จริงๆแล้ว องค์กรก็มีของอีกกลุ่มหนึ่ง (http://scp-wiki.wikidot.com/log-of-anomalous-items)ที่มีพลังพิลึกๆ แต่ไม่นับเป็น SCP เพราะมันกิ๊กก๊อกจนไม่เป็นอันตราย แล้วก็เอาไปใช้ประโยชน์อะไรเป็นพิเศษไม่ได้เหมือนกัน อย่างเปียโนที่ใครไปแตะโดนคีย์แล้วจะเกิดอาการของขึ้น เริ่มเล่นและร้องเพลงบอร์ดเวย์ชื่อดังคลอไปจนครบสามชั่วโมงหรือหมดสติไปก่อน แต่เจ้าเปียโนนี้แค่ทำให้เกิดอารมณ์ศิลป์ คนที่โดนเข้าจะมีฝีมือเปียโน+เสียงร้องเท่าเดิมเปี๊ยบ และที่ร้องๆไปก็ไม่ใช่ว่าจะรู้เนื้อเองด้วย ก็คงเดากันได้ว่าเจ้าเปียโนนี้ อยู่มาวันหนึ่งก็ถูกกลุ่มเจ้าหน้าที่บุกเข้าทุบจนแหลกแล้วเอาไปเผาเป็นขี้เถ้าระหว่าง"การแสดง"รอบหนึ่ง)
ตัวอย่างครับ
(SCP-001เป็นความลับครับ มีข้อมูลคร่าวๆระบุแค่ว่า ถ้าใครรู้ว่ามันคืออะไร ทุกอย่างจะจบสิ้น)
SCP-173 (http://scp-wiki.wikidot.com/scp-173)
(รู้สึกจะเป็นตัวแรกที่เขียนขึ้นนะ) Euclid
ถูกเก็บไว้ในห้องที่ล็อกตลอดเวลา ถ้าใครจะเข้าไปในห้องของ 173 จะต้องมีเจ้าหน้าที่อย่างน้อย3คน และประตูจะล็อกเองทันทีที่ทั้งหมดเข้าไปในห้องแล้ว เจ้าหน้าที่อย่างน้อยสองคนจะต้องจ้องมอง 173 ไว้ตลอดเวลาจนกว่าทุกคนจะออกจากห้องและล็อกประตูตามเดิม
มันเป็นรูปปั้นคอนกรีตพ่นด้วยสีสเปรย์ เคลื่อนไหวได้และดุร้ายมาก แต่ตราบที่มีใครมองเห็นมันอยู่มันก็จะขยับไม่ได้ (เจ้าหน้าที่ที่เข้าไปในห้องของ173จะต้องบอกคนอื่นก่อนกะพริบตา) เหยื่อของ173จะถูกฆ่าด้วยการหักหรือบีบคอ
เวลาที่ไม่มีคนอื่นอยู่ในห้อง ห้องของ173จะมีเสียงเหมือนขูดหินบ่อยๆ อันนี้นับเป็นเรื่องปกติ ถ้ามันเปลี่ยนไปให้รีบแจ้งผู้ดูแลที่ประจำอยู่ทันที
สีแดงๆที่พื้นนั้นเป็นส่วนผสมของเลือดและอึที่ไม่ทราบว่ามาจากไหน ซึ่งจะต้องทำความสะอาดกันสองอาทิตย์ครั้ง
SCP-682 (http://scp-wiki.wikidot.com/scp-682)
Keter (หมอนี่น่าจะเป็นตัวเอกเลยมั้ง)
682เป็น SCPที่นับว่าอันตรายมากและมีคำสั่งให้ทำลายทันทีที่ทำได้ แต่ยังไม่มีใครฆ่ามันได้สักที ห้องขังของ682นั้นมีขนาด5ม.x5ม.x5ม. ผนังทั้งหกด้านเป็นเหล็กกล้าทนกรดหนา25.4ซม. ซึ่งในห้องจะท่วมไปด้วยกรดไฮโดรคลอริกแช่มันไว้ในสภาพปางตายตลอดเวลา ถ้ามีการเคลื่อนไหวใดๆต้องรายงานและใช้กำลังเต็มที่ทันที
บุคลกรทุกคนจะถูกห้ามไม่ให้พูดกับ682เพื่อไม่ให้ไปกระตุ้นอารมณ์โกรธของมันเข้า คนที่พูดกับมันโดยไม่ได้รับอนุญาตจะถูกควบคุมตัวและพาออกไป
เนื่องจากว่า682นั้นหนีจากการควบคุมได้บ่อยและจับคืนมายาก สถาบันจึงทำทุกวิธีให้พื้นที่50กม.โดยรอบของจุดที่ขัง682เป็นพื้นที่รกร้าง
ลักษณะเหมือนสัตว์เลื้อยคลานที่ระบุประเภทไม่ได้ ฉลาดมาก พูดได้ แต่ดูเหมือนว่ามันจะเกลียดชังสิ่งมีชีวิตชนิดอื่นเกือบทุกชนิด มีพละกำลัง ความเร็ว และปฏิกิริยาตอบสนองในระดับสูง สามารถเปลี่ยนรูปร่างตัวเองได้อย่างรวดเร็ว กินได้ทุกอย่างทั้งอินทรีย์วัตถุและอนินทรีย์วัตถุ ในจมูกของมันทีเหงือกเล็กๆที่แยกธาตุอาหารจากของเหลวใดๆได้ มีพลังฟื้นตัวและความอึดที่สูงมาก แม้จะเคยถูกทำลายจนร่างกายบาดเจ็บถึง87%ก็สามารถพูดและเคลื่อนไหวได้อยู่
มันสามารถวิวัฒนาการตัวเองเพื่อรับมือกับ SCP แบบต่างๆที่สถาบันพยายามใช้ฆ่ามันได้มาตลอด (เพียงแต่วิวัฒนาการที่เกิดขึ้นจะไม่ถาวร) ซึ่งสถาบันมีบันทุกยาวเหยียดรวมผลการทดลองอยู่ที่ http://scp-wiki.wikidot.com/experiment-log-t-98816-oc108-682 (มันส์มาก)
กับ173นั่น 682ถอยกรูดไปที่ผนังแล้วจ้องแบบตาไม่กะพริบ หกชั่วโมงผ่านไป สถาบันก็เลยใช่สไนเปอร์ส่องดับตะเกียงมันแล้วปิดห้องซะ เปิดดูอีกที682ก็จมกองเลือดในสภาพปางตาย (ส่วน173ที่ยืนนิ่งก็มีเนื้อของ682ติดอยู่ที่มือด้วย) แต่ก็ฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว แถมมีลูกตางอกมาเพียบทั่วตัว ซึ่งตาแต่ละดวงก็มีเปลือกใสแข็งๆหุ้มกันไว้ เจ้าหน้าที่ทนดูอยู่อีก12ชั่วโมงก็ปล่อยมันออกมาจับไปเก็บ
แต่ที่ผมชอบมากๆคืออันที่ใช้ SCP-826 ซึ่งเป็นที่ค้ำหนังสือวิเศษ ถ้าเอาหนังสืออะไรไปหนีบไว้ระหว่างสองอันนี้ก็จะสร้างประตูมิติส่งใครๆไปยังโลกของหนังสือเล่มนั้นได้ (เจ้าหน้าที่บางคนถูกสั่งห้ามเอาไปใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต เพราะจะเอาไปใช้กับหนังสือโป๊) นักวิจัยท่านหนึ่งได้เขียนหนังสือสั้นๆความยาว12หน้าชื่อ "สิ่งใจดีผู้เป็นมิตรที่สามารถและจะฆ่า SCP-682ได้อย่างถาวรเพียงแค่ได้เห็นเจ้ากิ้งก่าเวรนั่น" ซึ่งเป็นเรื่องของสัตว์ประหลาดที่บรรยายว่าฆ่า 682ได้ แล้วก็ใช้บุคลากร D-Class ล่อให้ 682 เข้าไปในประตูมิติ
30นาทีผ่านไป 682 ก็ข้ามประตูกลับมา สภาพโทรมพอดูแต่ก็ยังฆ่าเจ้าหน้าที่ที่เข้าจับกุมได้หลายรายอยู่ หนังสือที่เก็บกลับมานั้น ภาพประกอบที่เป็นฉากทุ่งหญ้ากลายเป็นสนามรบที่มีหลุมเบ้อเร่อ แถมด้วยเศษเนื้อกระจายอยู่เต็ม ชื่อหนังสือก็กลายเป็น "สิ่งใจดีผู้เป็นมิตรที่พยายามจะฆ่า SCP-682อย่างถาวร แต่ทำไม่ได้" แถมด้วยหน้ากระดาษที่เพิ่มเป็น209หน้า บรรยายถึงฉากต่อสู้มันหยดสุดอลังการของทั้งสองตัว
หลังจากนั้นมา 682 ก็ไม่ยอมติดกับให้ได้ทดลองใช้ SCP-826อีกเลย
มีมันๆอีกเยอะครับ นึกครึ้มจะเอามาลงอีก แต่ถ้าจะอ่านเองก็รับรองว่าไม่ผิดหวังเน่อ
SCP-504 (http://scp-wiki.wikidot.com/scp-504)
Safe
เมล็ด ต้นไม้ หรือผลที่เกิดจาก SCP-504 ก็นับเป็น SCP-504 ด้วยเช่นกัน เมล็ดของ504นั้นไม่ต้องการการควบคุมพิเศษอะไร นอกจากระวังไม่ให้ใครเอาไปใช้ผิดๆเท่านั้น ต้นของ 504ที่โตแล้วนั้นต้องเลี้ยงในห้องเก็บเสียง เจ้าหน้าที่ที่คอยดูแล504ต้องสวมหน้ากากติดวิทยุที่มีระบบป้องกันเสียงที่ไม่ได้ส่งไป และอย่าพยายามตลกเชียว
SCP-504เป็นมะเขือเทศพันธุ์พิเศษที่ดูยังไงๆก็เหมือนมะเขือเทศทั่วๆไป มันถูกเก็บมาจาก ข้อมูลปกปิด มลรัฐเคนตั๊กกี้ เมื่อผู้หญิงคนหนึ่งไปแจ้งคำรวจว่า สามีชาวไร่ของเธอ"ถูกอาหารเที่ยงฆ่าตาย" ขณะนี้สถาบันกำลังตามกำจัดสายพันธุ์ของ 504 ที่อาจอยู่ในบริเวณใกล้เคียงอยู่
เมื่อใดก็ตามที่มีคนเล่นมุขตลกฝืดๆในระยะที่สามารถได้ยินได้จากตำแหน่งที่504อยู่ 504ก็จะพุ่งใส่แหล่งที่มาของเสียงด้วยความเร็วอย่างน้อย 100ไมล์/ชม. มีแต่มะเขือเทศที่สุกแล้ว ปลิดจากก้าน และเน่าไปไม่ถึง10%หรือไม่ถูกเก็บรักษาด้วยสารเคมีเท่านั้นที่จะมีพฤติกรรมนี้หนึ่งครั้ง สภาพของ504 นั้นไต้องสมบูรณ์ก็ได้ แต่มะเขือเทศที่ถูกกินอยู่นั้นจะถูกกันจากเสียงได้พอที่จะป้องกันปฏิกิริยาของ504ก่อนจะถูกย่อย
หมายเหตุ ใครก็ตามที่แอบเอา 504 เข้าไปในครัวจะถูกกำจัดทิ้ง มะเขือเทศริยำนี่หั่นแล้วมันก็คือชูริเคนเราดีๆนี่เอง
(มีบันทึกการทดลองอยู่ด้วยครับ แต่เป็นตลกฝรั่งแถมจงใจฝืดอีก...เอาเป็นว่ายิ่งมุขฝืดเท่าไหร่ 504ยิ่งพุ่งใส่เร็ว บุคลากร D-Classที่ทำการทดลองมีทั้งที่จมูกหัก ฟันร่วง กะโหลกร้าว รายที่ทำได้ฝืดสุดๆนั้นถึงขั้นถูกมะเขือเทศพุ่งใส่ด้วยความเร็วเหนือเสียง ตายคาที่)
SCP-426 ฉันเป็นเครื่องปิ้งขนมปัง
SCP-426 (http://scp-wiki.wikidot.com/scp-426)
Euclid
ฉันถูกเก็บไว้ในห้องที่ไม่มีหน้าต่างให้มองเห็นฉันได้ ที่ประตูห้องที่เก็บฉันไว้นั้นเขียนด้วยข้อความที่ไม่ได้ระบุถึงตัวฉันเพื่อป้องกันการ-ข้อมูลปกปิด- มีแต่บุคลากรระดับสามขึ้นไปเท่านั้นที่รู้เรื่องของฉัน บุคลากรจะได้ต้องเปลี่ยนหน้าทีทุกเดือนเพื่อป้องกันการติดความสามารถที่สองของฉันและจะได้รับการตรวจสภาพจิต ถ้าไม่ได้รับผลกระทบอะไร เขาก็จะได้กลับมาทำหน้าที่นี้อีกในเวลาไม่ต่ำกว่าสี่เดือน ส่วนผู้ที่ได้รับผลกระทบจะต้องได้รับการลบความจำระดับC และย้ายไปไซต์อื่น
สวัสดี ฉันคือ SCP-426 ต้องแนะนำตัวแบบยี้เพื่อหลีกเลี่ยงความกำกวมน่ะนะ ฉันเป็นเครื่องปิ้งขนมปังธรรมดา ถ้าต่อไฟแล้วก็ปิ้งขนมปังได้ แต่ถ้ามนุษย์พูดถึงฉัน พวกเขาก็จะใช้สรรพนามบุรุษที่1อย่างเลี่ยงไม่ได้ ไม่ว่าจะพยายามอย่างไร ก็ไม่มีใครพูดหรือเขียนถึงฉันแบบบุคคลที่3ได้เลย เมื่ออยู่ใกล้ฉันเป็นเวลาสองเดือนขึ้นไป พวกเขาก็จะคิดว่าตัวเองเป็นเครื่องปิ้งขนมปัง และถ้าไม่มีใครใช้กำลังคุมไว้แล้ว พวกเขาก็จะทำร้ายตัวเองจากการพยายามเลียนแบบการทำงานของฉัน
ฉันถูกค้นพบในบ้านของ-ข้อมูลปกปิด-หลังจากที่มีคนเสียชีวิตอย่างสยดสยองสามราย ฉันถูกส่งให้นายและนาง-ข้อมูลปกปิด-เป็นของขวัญแต่งงาน โดยไม่มีการ์ดหรือเครื่องหมายใดๆที่ใช้ระบุตัวผู้ส่งได้ สองเดือนหลังจากนั้น เจ้าหน้าที่ดับเพลิงก็ได้ไปที่บ้านหลังนั้นจากอุบัติเหตุเพลิงไหม้ นาง-ข้อมูลปกปิด-เสียชีวิตเพราะถูกไฟดูดขณะที่พยายามกินปลั๊กไฟ เหยื่ออีกสองรายก็เสียชีวิตในเวลาต่อมาไม่นานนัก โดยนางสาว-ข้อมูลปกปิด-ได้กินขนมปังเกือบ10กก.ก่อนที่ท้องจะแตก นาย-ข้อมูลปกปิด-เสียเลือดจนตายจากการพยายาม-ข้อมูลปกปิด-กับฉัน ผู้รอดชีวิตมาได้คือนาย-ข้อมูลปกปิด-นั้นมีอาการขาดอาหารขั้นรุนแรง โดยเขาบอกว่าเขากินขนมปังไปเมื่ออาทิตย์ก่อนและกำลังรอให้ขนมปังปิ้งดีดออกมา
สถาบันพบฉันจากรายงานที่ตำรวจเขียนถึงความสามารถผิดปกติของฉัน เจ้าหน้าที่ที่ได้รับผลกระทบทุกคนได้รับการลบความจำระดับC
รายงานการทดลอง
D/426/1 ถูกขอให้บรรยายถึงสิ่งที่เขาคิดว่าอยู่ในห้องของฉัน โดยไม่ทราบเรื่องของฉันมาก่อน
D/426/1กล่าวว่า "ผมคงจะเป็นสัตว์ประหลาดตัวใหญ่อยูในนั้น พวกคุณมีของแบบนั้นอยู่เยอะแยะไปไม่ใช่เหรอ?" D/426/1ไม่รู้ตัวที่ตัวเองใช้สรรพนามบุคคลที่1
D/426/2อยู่ในห้องเดียวกับฉันและได้รับอาหารตามปกติทางช่องจ่ายอาหาร การสื่อสารใดๆกับ D/426/2เป็นสิ่งต้องห้าม มีกล้องรักษาความปลอดภัยอยู่ในห้องหลายตัว โดยทั้งหมดวางในตำแหน่งที่มองไม่เห็นฉันแต่จะมองเห็น D/426/2ได้ ฉันถูกตรึงไว้กับพื้นไม่ให้ถูกขยับไปไหนได้ พวกเราถูกขังไว้จนความสามารถที่สองของฉันเริ่มแสดงผล
หลังจากถูกขังเดี่ยวเป็นเวลา45วัน D/426/2ก็กอดฉันไว้และเริ่มพูดคุยกับฉัน บอกว่าพวกเราเป็นพี่น้องกัน เขาไม่เคยหยุดใช้สรรพนามบุคคลที่หนึ่งแบบหลายคนเมื่อพูดกับฉัน เขาถูกกำจัดหนึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น เชื่อว่าการอยู่คนเดียวทำให้ความสามารถที่สองของฉันแสดงผลเร็วขึ้น
D/426/3ถูกขอให้บรรยายน็อตตัวหนึ่งของฉันที่ถูกไขไป โดยไม่ทราบเรื่องของฉันมาก่อน
D/426/3เรียกมันว่า "น็อตของผม" และเช่นเดียวกับD/426/1 เขาไม่รู้ตัวที่ตัวเองใช้สรรพนามบุคคลที่1
D/426/4ถูกขังไว้ในห้องติดกับฉัน เพื่อรอให้ความสามารถที่สองของฉันเริ่มแสดงผล
ไม่มีอะไรเกิดขึ้น D/426/4ถูกกำจัดทิ้งหลังจากเริ่มการทดลองได้ 90 วัน
ขอบคุณพระเจ้าที่พลังของฉันมีขอบเขตอยู่ พวกเราหลายๆคนเริ่มจะกังวลเรื่องของฉันแล้ว - ดร.-ข้อมูลปกปิด-
(ตกลงว่าผมน่ากลัวหรือฮาล่ะเนี่ย?)
SCP-053 เด็กหญิงตัวน้อย
SCP-053 (http://scp-wiki.wikidot.com/scp-053)
Euclid
มาตรการพิเศษ
SPC-053จะถูกเก็บไว้ในห้องที่กว้างไม่ต่ำกว่า5x5เมตร และต้องมีพื้นที่ให้เคลื่อนไหวได้มากพอ เธอจะได้รับของเล่น หนังสือ และสื่อสร้างสรรค์อื่นๆซึ่งจะเปลี่ยนทุกสามเดือน พร้อมกับเตรียมที่นอน ห้องน้ำ และเครื่องมือพยาบาลให้พร้อมตลอดเวลา มีอาหารให้วันละสามมื้อและสามารถให้ขนมได้สองครั้งถ้าเธอขอ
ห้ามสัมผัสร่างกายของ 053 โดยไม่มีชุดกันอากาศและเครื่องป้องกันตา ห้ามสบตาเธอโดยเด็ดขาดไม่ว่าในกรณีใดๆ ถ้า 053ให้ของอะไรมาก็เอาออกมาได้ แต่ต้องมอบให้ฝ่ายควบคุมเอาไปตรวจสอบ จะมีบุคลากรเพียงคนเดียวเท่านั้นที่อยู่ในห้องของ053ได้ในช่วงเวลาหนึ่งๆและต้องใช้สายเคเบิลเหล็กกล้าดึงไว้ บุคลากรทุกคนต้องออกจากห้องของ053ภายในสิบนาที
เจ้าหน้าที่ที่เกิดอาการคลั่ง ตะโกน หรือพยายามจับตัว SCP-053 ต้องถูกพาออกจากห้องและกักบริเวณ เจ้าหน้าที่ที่พยายามถอดชุดออกก็ต้องถูกกักบริเวณเช่นกัน ห้ามนำของมีคมหรืออาวุธปืนเข้าไปในห้องของ053เด็ดขาด
ลักษณะ
SCP-053นั้นมีลักษณะเป็นเด็กหญิงอายุสามขวบ เธอพูดด้วยศัพท์ง่ายๆได้และมีพัฒนาการที่สูงกว่าปกติเล็กน้อย เป็นเด็กดีและไม่ค่อยจะอารมณ์เสียนัก มีอาการตื่นเต้นเวลาอยู่กับผู้คนมากๆเท่านั้น
มนุษย์ทุกคนที่อายุมากกว่าสามปีนั้น เมื่อสบตาเธอ สัมผัสตัวเธอ หรืออยู่ใกล้กับเธอเป็นเวลาสิบนาทีขึ้นไปก็จะเกิดอาการคลั่งและประสาทหลอน โดยความรู้สึกนั้นจะมุ่งไปที่053และจะพยายามฆ่าเธอหลังจากที่ฆ่าหรือไล่มนุษย์คนอื่นที่เห็นไปแล้ว คนที่ทำร้าย053จะเกิดอาการหัวใจวายฉับพลัน และ SCP-053ก็จะฟื้นสภาพเองได้จากอาการบาดเจ็บไม่ว่าจะสาหัสแค่ไหน
SCP-053ดูเหมือนจะไม่รู้เรื่องความสามารถของเธอ และจะไม่สนใจเรื่องนี้เลยด้วย เมื่อถูกถามตรงๆ เธอเองก็ไม่สามารถตอบได้
(ตัว053เองไม่มีเรื่องอะไรมากกว่านี้ครับ แต่ที่สำคัญคือ ตอนที่สถาบันลองให้เธอจัดการกับเจ้ากิ้งก่า 682 นั้น...)
จากบันทึกการทดลอง T-98816-OC108/682 (http://scp-wiki.wikidot.com/experiment-log-t-98816-oc108-682) (รวมการพยายามกำจัด682นั่นล่ะ)
เมื่อ SCP-682 ถูกพาเข้าไปในห้องของ SCP-053 นั้น 682 ดูจะสับสนและไม่ได้รับผลกระทบจาก053ที่ดูจะกลัว682และไปแอบอยู่หลังเก้าอี้ SCP-682หมอบลงกับพื้น SCP-053เข้าไปใกล้ และหลังจากที่ลังเลอยู่พักหนึ่งก็ลองแตะตัว 682ก่อน จะรีบกลับไปหลังเก้าอี้ SCP-682ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ 053เข้าใกล้แล้วลูบหัว682เบาๆ ทำให้มันพ่นลมออกทางจมูก SCP-053ตบมือก่อนกระโดดอย่างดีใจพักหนึ่งก่อนจะซบกับหัวของ682 ในช่วงเวาที่เหลือนั้น SCP-682มีท่าทางสงบมาก มันพยายามออกจากห้องแบบไม่รุนแรงเพียงสองครั้ง ส่วน SCP-053นั้นก็เอาของเล่นมาเล่นกับมันแล้วก็ใช้สีเทียนเขียนลายบนเปลือกด้านหน้าของมันด้วย
ทีมงานที่เข้าไปในห้องหลังการทดลองนั้นถูก 682โจมตีทันที ทำให้มีผู้เสียชีวิตสองคน บาดเจ็บอีกห้า SCP-682ถูกจับตัวและพากลับไปขังแยกไว้ SCP-053นั้นร้องไห้อยู่หลายนาทีหลังจากที่682ถูกพาออกไปแล้ว
การทดลองคราวนี้ทำให้ทีมวิจัยทึ่งมากเลยทีเดียว และเชื่อว่าน่าจะใช้เก็บ682ได้ปลอดภัยขึ้น แต่การให้ SCPที่อันตรายมากสองตัวมาอยู่ด้วยกันนั้นคงไม่มีใครอนุมัติแน่ (053ชอบ682จริงๆ ดังจากที่การทดลอง SCP-978 ซึ่งเป็นกล้องที่ใช้ถ่ายภาพความปราถนาลึกๆได้นั้น ภาพของ SCP-053ก็เป็นภาพเธอกำลังขี่หลัง SCP-682เล่นอยู่)
(ซีนนี้ตอนแรกก็คิดว่าซึ้งดีนะครับ จนมีคนชี้ว่า 682นั้น มันเห็นชีวิตอื่นๆบนโลกน่าขยะแขยงจนต้องทำลายทิ้ง ส่วนคนธรรมดานั้นพออยู่กับ053ก็จะเกิดอาการประสาทและพยายามทำลายเธอ แต่ในเมื่อ 682 ไม่ได้เกลียด 053 แสดงว่ามันไม่เห็นว่าเธอน่าขยะแขยง...ทำให้นึกถึงเรื่อง Saya no Uta ชอบกล)
SCP-914 กลไกเฟือง
SCP-914 (http://scp-wiki.wikidot.com/scp-914)
Safe (เป็นตัวเอกในกลุ่มนี้เลยครับ)
มาตรการพิเศษ
ผู้ที่จะใช้งาน 914 ต้องยื่นคำร้องและได้รับอนุญาตก่อน SCP-914จะถูกเก็บไว้ในห้อง 109-Bและมียามสองคนเฝ้าอยู่ตลอดเวลา นักวิจัยที่ใช้งาน 914 ต้องมียามอย่างน้อยหนึ่งคนอยู่ด้วยตลอดการทดลอง ยามทั้งสองคนต้องได้รับแผนการทดลองก่อน ถ้าผู้วิจัยกระทำการต่างจากแผนจะต้องหยุดการทดลอง นำตัวไปจากห้องและรับโทษจากผู้บังคับบัญชา
คำเตือน
ในขณะนี้นั้น ห้ามทดลองสิ่งมีชีวิตกับ SCP-914 โดยเด็ดขาด และอย่าใช้ค่า Rough กับวัตถุระเบิดด้วย
ลักษณะ
SCP-914 เป็นเครื่องจักรกลไกเฟืองลานขนาดใหญ่ น้ำหนักหลายตันและกินพื้นที่สิบแปดตารางเมตร ชิ้ส่วนประกอบด้วยสายพาน น็อต รอก เฟือง สปริง และเครื่องลานอื่นๆ มันเป็นเครื่องจักรที่ซับซ้อนมาก ชิ้นส่วนกว่าแปดล้านชิ้นที่ประกอบกันนั้นส่วนใหฐ่แล้วเป็นทองแดงหรือดีบุก แต่ก็มีไม้หรือผ้าอยู่ด้วย จากการตรวจสอบไม่พบการปล่อยไฟฟ้าหรือพลังงานอื่นๆนอกจากสปริงหลักที่อยู่ใต้แผงควบคุมเท่านั้น มีช่องขนาด 3x2.1x2.1ม.ที่เชื่อมกันด้วยท่อทองแดงกับส่วนหลัก มีป้ายเขียนว่า "Intake" กับ "Output" ระหว่างท่อทั้งสองนั้น มีแผงควบคุมซึ่งมีปุ่มบิดกับลูกศรเล็กๆ รอบๆปุ่มมี คำว่า Rough Coarse 1:1 Fine และ Very Fine อยู่ ใต้ปุ่มบิดนี้มีกุญแจที่ใช้หมุน"สปริงหลัก"อยู่
เมื่อใส่ของเขาไปในช่องIntake ประตูก็จะปิดและมีเสียงกระดิ่งเบาๆดังขึ้น เมื่อบิดกุญแจ SCP-914ก็จะทำการ"ปรับสภาพ"สิ่งที่ใส่เข้าไปตามที่ตั้งไว้ ไม่มีพลังงานที่ตรวจจับได้ในกระบวนการนี้ และสิ่งที่ใส่เข้าไปก็ดูเหมือนจะอยู่ในสภาพนิ่งจนกว่าประตูช่อง Output จะเปิดออก จากการสังเกตและทดลอง ไม่มีใครรู้ว่ากระบวนการนี้ทำงานยังไงและไม่มีใครสามารถสำรวจ สิ่งที่ใส่เข้าไประหว่างการปรับสภาพได้ด้วย กระบวนการนี้จะกินเวลาประมาณ 5 ถึง 10 นาที แล้วแต่ขนาดของที่ใส่เข้าไป
(ตัวนี้ก็มีรายงานการทดลองยาวเหยียดอีกแล้ว http://scp-wiki.wikidot.com/experiment-log-914 (http://scp-wiki.wikidot.com/experiment-log-914) แต่จะยกมาเป็นบางอันก็แล้วกันครับ)
(การทดลองกับสิ่งมีชีวิตนั้นถูกห้ามเว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากผู้บังคับบัญชาระดับO5 หลังจากที่ลองใช้ Very Fine กับมนุษย์แล้วกลายเป็น-ข้อมูลปกปิด-และอาละวาดอย่างหนัก แต่การทดลองธรรมดาๆยังมีอยู่เรื่อยๆ โดยถือว่านักวิจัยต้องรับผิดชอบกับผลที่ออกมาด้วย)
รายงานการทดลอง
เหล็กหนึ่งกิโล (Rough) > กองเหล็กขนาดต่างๆกัน ดูเหมือนจะถูกตัดด้วยเลเซอร์
เหล็กหนึ่งกิโล (1:1) > กองน็อต หนักหนึ่งกิโล
เหล็กหนึ่งกิโล (Fine) > หมุดปักพรม หนักหนึ่งกิโล
เหล็กหนึ่งกิโล (Very Fine) > แก๊สที่ระเหยไปในอากาศอย่างรวดเร็ว กับโลหะไม่ทราบประเภทหนึ่งกรัม ซึ่งสามารถทนความร้อนได้ถึง50,000องศา ไม่สามารถหักหรืองอด้วยกำลังได้ และมีความเหนี่ยวนำไฟฟ้าที่เกือบสมบูรณ์
โทรศัพท์มือถือ (1:1) > โทรศัพท์มือถือ แต่รุ่นและยี่ห้อเปลี่ยนไป
นาฬิกาพก เรือนทอง (Fine) > นกไขลานขนาดเล็ก พอกดที่หางก็จะร้อง
นาฬิกาพก เรือนทอง (Fine) > หัวรถจักรไขลานของเล่น
นาฬิกาพก เรือนทอง (Fine) > นาฬิกาเจ้าคุณปู่ขนาดจิ๋ว ทำงานได้เหมือนของจริง
นาฬิกาพก เรือนทอง (Fine) > เปียนโนจำลองขนาดจิ๋ว
(แสดงว่า 914 มันก็ปรับสภาพแบบสุ่มๆไปแต่ละทีเหมือนกัน)
นิตยสารเพลย์บอย (Rough) > กองกระดาษกับลวดเย็บ จากการตรวจดูแล้วมันก็เป็นเล่มเดิม แต่ถูกถอดลวดออก และรูปแต่ละรูปถูกแยกจากภาพที่อยู่อีกด้าน
นิตยสารเพลย์บอย (1:1) > นิตยสารเพลย์บอยของอีกเดือน จากการตรวจสอบ เนื้อหาเหมือนกับฉบับเดือนนั้นทุกประการ
นิตยสารเพลย์บอย (Very Fine) > แผ่นพับขนาดเท่าผู้หญิงของจริง ซึ่งผู้ชายทุกคนลงความเห็นว่า "เซ็กซี่ชะมัด" เรื่องที่จะให้เอามาใช้เสริมขวัญและกำลังใจในสถาบันนั้น ให้รอการตรวจสอบทางจิตวิทยาก่อน
ผู้วิจัยดร.ไบรท์ (เป็นนักวิจัยระดับหัวหน้าคนหนึ่งครับ ซึ่งโดยมากแล้วจะรับบท...อ่านอันนี้ก็รู้น่ะนะ)
ไวเบรเตอร์ (Rough) > ไวเบรเตอร์ ถูกตัดขาดสองท่อนด้วยอุปกรณ์ที่คมกริบและได้ตำแหน่งเป็นแนวกึ่งกลางพอดี
ไวเบรเตอร์ (Coarse) > ถ่านก้อนใหญ่สองก้อน เม็ดพลสติกอีกหนึ่งกอง
ไวเบรเตอร์ (1:1) > ไวเบรเตอร์รูปกำปั้น
ไวเบรเตอร์ (Fine) > ไวเบรเตอร์ที่ซับซ้อนกว่าเดิมมาก ส่วนปลายเคลือบสารหล่อลื่นที่ระบุประเภทไม่ได้ มีวงแหวนปรับทิศทาง
ไวเบรเตอร์ (Very Fine) > กล่องสีดำขนาดเล็กที่มีปุ่มสีแดงติดอยู่ เมื่อกดปุ่ม คนอื่นๆที่อยู่ใกล้เคียงนอกจากผู้กดก็จะ*censor*ทันที
หมายเหตุ: Very Fineนั้นถูกเบื้องบนยึดไป เนื่องจากอาจเอาไปใช้ในทางไม่ดีได้
หมายเหตุ: ดร.ไบรท์ถูกถอดออกจากการทดลอง SCP-914หลังจากนี้ไป ของที่ออกมาทั้งหมดถูกเอาไปทำลายหมดแล้ว นี่มันงี่เง่า - ดร.คอนดรากี
ถุงกระดาษสีน้ำตาล (Rough) > กองขี้เถ้ากับเศษกระดาษสีน้ำตาล
ถุงกระดาษสีน้ำตาล (Coarse) > กระดาษสีน้ำตาลขนาดเล็ก 25 ใบ
ถุงกระดาษสีน้ำตาล (1:1) > กระดาษสีขาว ผิวเรียบกว่าเดิม
ถุงกระดาษสีน้ำตาล (Fine) > กล่องไม้ขนาดเล็กมาก วิเคราะห์แล้วทำจากไม้ไพน์
ถุงกระดาษสีน้ำตาล (Very Fine) > -ข้อมูลปกปิด- ดูเหมือนว่าด้านในจะใหญ่กว่าด้านนอก
กระดาษสมุด (Rough) > กองเศษกระดาษ
กระดาษสมุด (Coarse) > กองขี้เลื่อย
กระดาษสมุด (1:1) > กระดาษสมุด สัดส่วนเปลี่ยนไปหน่อย
กระดาษสมุด (Fine) > กระดาษไม่มีเส้นที่ขาวกว่าเดิม ฉีกยาก พับยาก เขียนลงไปแล้วลบออกหลายๆทีก็ไม่เป็นขุยเป็นรอย
กระดาษสมุด (Very Fine) > ม้ากระดาษพับขนาดจิ๋ว จากการวิเคราะห์แสดงรายละเอียดที่ประณีตมาก มีแม้แต่รายละเอียดของหน้าตา เส้นสีน้เงินของกระดาษก็ยังอยู่ การพยายามแผ่มันออกยังทำไม่ได้
ผู้วิจัย: ศจ.Q
กระดานหมากรุก วางตัวหมากในสภาพเริ่มเกม (1:1) > กระดานหมากรุก เบี้ยขาวขยับไปสองช่อง
กระดานหมากรุกอันเดิม หมากดำขยับไปตามกติกา (1:1) > กระดานหมากรุกอันเดิม ควีนขาวขยับไปตามกติกา
ศจ.Q: ใช่ ฉันเล่นหมากรุกกับ 914 ใช่ ฉันรู้ว่ามันไม่มีสติสำนึก แต่นั่นไม่ได้อธิบายที่มันชนะนี่นา
(ถึงจะเป็นเครื่องจักรที่ไม่ขยับเอง แต่จริงๆแล้ว914มันมีจิตใจนะครับ และกล้องSCP-978ก็แสดงว่ามันอยากปรับปุ่มไปที่พ้นจาก Very Fine หกช่องเลย แต่ตรงนั้นอ่านไม่ออกว่าเขียนว่าอะไร)
SCP-261 ตู้ขายของข้ามมิติ
SCP-261 (http://scp-wiki.wikidot.com/scp-261)
Safe
มาตรการพิเศษ
ผู้จะเข้าถึงSCP-261ได้ต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าหน้าที่ระดับ2ขึ้นไป สิ่งที่ออกมาจาก 261ทุกชิ้นนั้นต้องมีการบันทึกข้อมูลไว้พร้อมกับจำนวนเงินที่หยอดและระยะเวลาระหว่างการกดแต่ละครั้ง ห้ามใช้งานเกินสิบครั้งในช่วง24ชั่วโมงและห้ามหยอดเกินครั้งละ500เยน ทั้งนี้ไม่รวมถึงการทดลองที่ผบ.ศูนย์อนุมัติแล้ว
ของที่ SCP-261 จ่ายออกมานั้นควรจะเอาไปให้ฝ่ายความปลอดภัยและสุขภาพตรวจสอบก่อจะบริโภค ถ้าไม่ทำตามนี้ถือว่าทางสถาบันไม่ต้องรับผิดชอบใดๆกับผลข้างเคียงที่เกิดขึ้น สิ่งที่อาจเป็นอันตรายหรือมีประโยชน์ต่องานวิจัยจะถูกอายัดไว้ โดยจะจ่ายเงนชดเชยให้ตามที่หยอดไป
ลักษณะ
SCP-261 มีลักษณะเป็นตู้ขายของอัตโนมัติสีดำที่ไม่มีกระจกด้านหน้า แต่มีแป้นกดอยู่ สถาบันเก็บ261มาจากโยโกฮาม่าหลังจากที่สืบเรื่องเล่าลือของ"ตู้ขายของเวทมนตร์" มันตั้งอยู่หลังห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง มีกระดาษแปะไว้ว่า"งดให้บริการ"เป็นภาษาญี่ปุ่น ไม่มีสัญลักษณ์ที่ใช้ระบุที่มาได้ และไม่มีใครรู้ว่ามันมาตั้งอยู่ที่นั่นได้ยังไงหรือตั้งแต่เมื่อไหร่
โครงสร้างภายในของ SCP-261นั้นก็เหมือนกับตู้ขายของอัตโนมัติทั่วไป หลังจากที่ทำกุญแจและไขเปิดออกมาแล้วก็ไม่พบอะไรผิดปกติ ดูจากสภาพแล้วเชื่อว่าไม่เคยมีขนมหรือเครื่องดิ่มใส่ไว้เลย แป้นกดนั้นแม้จะต่อไฟไว้และทำงานเป็นปกติ ก็ไม่ทำให้กลไกจ่ายของทำงาน
เมื่อหยอดเงินแล้วกดเลขสามหลัก SCP-261 ก็จะจ่ายของออกมาแบบสุ่ม มันไม่รับงินสกุลอื่นๆนอกจากเงินเยนและจะคืนเหรียญสกุลอื่นๆกลับมาทางช่องเงินทอน ไม่มีใครรู้ว่ามันเอาของมาจากไหนและจะไม่ทำงานถ้าเปิดประตูไว้หรือติดตั้งเครื่องบันทึกไว้ข้างใน เลขที่กดไปไม่มีผลกับของที่ออกมาและดูจะไม่มีรูปแบบด้วย ของที่มันจ่ายมานั้นจะเป็นพวก"อาหารว่าง"หีบห่อสะดุดตาเสมอ
ถึงไม่เสียบปลั๊กไว้ SCP-261ก็ยังทำงานได้ แต่จะทำให้ของที่"ไม่สเถียร"ออกมาเร็วกว่าเดิม ถ้าใช้งานบ่อยๆในเวลาสั้นๆหรือหยอดเงินเป็นจำนวนมาก 261ก็จะจ่ายของพิลึกๆออกมา ถึงจะยังเป็น"อาหาร" แต่ก็แทบไม่ควรให้มนุษย์บริโภค
มีรายงานการทดลองอีกแล้ว http://scp-wiki.wikidot.com/experiment-log-261-ad-de (http://scp-wiki.wikidot.com/experiment-log-261-ad-de) โดยมากแล้ว ของที่ออกมาตอนแรกๆก็เป็นขนม น้ำอัดลมธรรมดา (ชีโตส โค้ก ฯลฯ) แต่สักชิ้นที่สี่ก็จะเริ่มเพี้ยนแบบขนมรสที่บริษัทไม่เคยทำขาย พอชิ้นที่หกหรือเจ็ดก็จะหลุดโลกเลย
ตัวอย่าง...
หอยมะนาว ถุงพลาสติกหนาที่มีหลอดพลาสติกอยู่ด้านหนึ่ง ข้างในมีน้ำและเนื้อหอยสิบสองชิ้น หีบห่อเขียนเป็นภาษาดัตช์ เมื่อทำตามที่เขียนไว้ หลอดนั้นก็จะแตก น้ำข้างในจะเดือดและระบายไอน้ำออกมาทางรูเล็กๆ ทำนักวิจัยมือพองไปหนึ่งท่าน กระบวนการต้มจะเสร็จสิ้นใน38วินาที ทำให้เนื้อหอยสุกได้ที่และมีรสชาติของมะนาว เนื้อหอยนั้นเมื่อนำไปตรวจสอบแล้วพบว่าไม่ตรงกับสายพันธุ์ที่รู้จัก
Unknown ถุงขนาดเล็กที่มีพิรามิดหลากสีบรรจุอยู่เต็ม หีบห่อเขียนเป็นภาษาที่ไม่รู้จัก พิรามิดนี้แข็งมากและไม่น่ากินด้วย เหมือนกับเคี้ยวชอล์ก เมื่อเอาไปใส่ในน้ำร้อน พิรามิดก็จะแตกออกและมี"ใย"ซึ่งจะละลายและเปลี่ยนสีน้ำเป็นสีเดียวกับพิรามิด รสชาติของน้ำนั้นจะไม่เปลี่ยนแปลง แต่การวิเคราะห์ระบุว่าปริมาณเกลือแร่ คาร์โบไฮเดรต และโปรตีนจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก เหลือแร่หลายๆชิ้นนั้นยังไม่สามารถระบุประเภทได้ ปริมาณนั้นตรงกับที่ผู้ใหญ่ควรได้รับในแต่ละวันตามหลักโภชนาการ นักวิจัยที่ดื่มน้ำเข้าไปรายงานว่ามีอาการปวดท้องในสองชั่วโมงให้หลัง แต่ไม่มีอะไรมากกว่านั้น
Unknown กล่องอลูมิเนียมที่มีช่องแก้วใสเล็กๆอยู่ด้านข้างและปุ่มกลมๆหนึ่งปุ่มด้านบน หีบห่อเขียนเป็นภาษาที่ไม่รู้จัก กล่องนี้ไม่มีรอยเชื่อม ภายในดูเหมือนจะมีสัตว์ตาเดียวตัวเล็กๆขนปุกปุยซึ่งมีเท้าสามข้างบรรจุอยู่เต็ม เมื่อกดปุ่ม กล่องก็จะร้อนขึ้นมาและอบสัตว์ที่อยู่ข้างในทั้งเป็น ได้ยินเสียงอู้อี้และขีดข่วนดังจากในกล่องระยะหนึ่งในช่วงของการปรุงนี้ หลังจากผ่านไปหนึ่งนาทีกับสามสิบวินาที ฝาด้านหน้าก็จะเปิดออกให้กินสัตว์ที่ปรุงสุกแล้วได้ ศจ.เคนอาสากินสัตว์พวกนั้นโดยที่นักวิจัยคนอื่นขอผ่าน กรอบและเผ็ดมาก มีรสของเนื้อด้วยนิดหน่อย
เสื้อยืดเบคอน เสื้อยืดสีแดงเข้มในห่อพลาสติก หีบห่อเขียนเป็นภาษาที่ไม่รู้จัก จากการตรวจสอบนั้น เสื้อนี้สวมได้ กินได้และมีรสชาติเหมือนเบคอน การสวมเสื้อนี้ไม่มีผลข้างเคียงอะไร นอกจากจะได้กลิ่นเบคอนอ่อนๆ
เหรียญ 0 เยน ได้มาจากการกด"คืนเหรียญ"โดยไม่หยอดเงิน เหรียญออกมาทางช่องเงินทอน ทำจากอลูมิเนียมอัด เป็นหน้าโรนัลด์ แม็คโดนัลด์
หยุดนะเฟ้ย ได้มาจากการกด"คืนเหรียญ"โดยไม่หยอดเงินรอบสอง กระป๋องอลูมิเนียมสีแดงซึ่งมีข้อความ"Stop That!"เขียนไว้ ได้ยินเสียงหึ่งๆจากข้างในเหมือนมาจากแมลงตัวโตๆที่กำลังโมโห นักวิจัยไม่ยอมเปิดดู
แอนติแมตเตอร์กระป๋อง กระป๋องขนาดเล็ก ทำจากวัสดุที่ไม่สามารถระบุประเภทได้ ไม่มีข้อความอะไรนอกจากสัญลักษณ์ตัวเดียว กระป๋องถูกส่งไปตรวจสอบโดยไม่เสี่ยงเปิดดู จึงได้พบว่ากระป๋องนี้เก็บปฏิสสารอยู่ข้างในด้วยวิธีการที่ไม่อาจทราบได้
SCP-087 ทางบันได
จัดให้เลยเน่อ
SCP-087 (http://scp-wiki.wikidot.com/scp-087)
Euclid
มาตรการพิเศษ
SCP-087นั้นอยู่ในหอพักของ-ข้อมูลปกปิด- ประตูทางเข้าของ087นั้นเป็นประตูเหล็กกล้าและมีระบบล็อกไฟฟ้า ถูกแต่งให้ดูเหมือนตู้ภารโรงตามที่ออกแบบอาคาร ล็อกไฟฟ้านั้นจะไม่ปลดออกเว้นแต่จะถูกกระแสไฟฟ้า██โวลต์พร้อมกับที่หมุนลูกบิดทวนเข็มนาฬิกา ประตูด้านในนั้นบุโฟมไว้6ซม.
หลังจากการสำรวจครั้งล่าสุด ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เข้าไปใน SCP-087 อีก
ลักษณะ
SCP-087เป็นชั้นบันไดซึ่งไม่มีแสงไฟ บันไดเอียงทำมุม38องศาจำนวน13ขั้นก่อนจะเป็นชั้นครึ่งวงกลมขนาดประมาณ3เมตร บันไดที่ลงไปอีกจะพลิกเป็นมุม180องศา ลักษณะของSCP-087ทำให้ขอบเขตการมองเห็นของผู้สำรวจอยู่ที่ประมาณชั้นครึ่ง เนื่องจากไม่มีหน้าต่างหรือแสงไฟเลย ผู้ที่จะสำรวจ 087 จึงต้องพาแสงไฟไปด้วย แสงไฟที่สว่างกว่า 75วัตต์ดูจะไม่มีผลอะไร เหมือนกับว่า SCP-087 จะดูดกลืนเอาแสงที่เกินมาได้
จากรายงานและการบันทึกเสียง สามารถยืนยันได้ว่ามีเสียงร้องไห้ให้ช่วยของเด็ก ประมาณได้ว่าต่ำลงไปจากชั้นทางเข้า200เมตร แต่การพยายามลงบันไดไปนั้นไม่ได้ทำให้เข้าใกล้เสียงนั้นเลย จากการคำนวนด้วยผลการสำรวจครั้งที่สี่นั้น ประมาณได้ว่าเสียงนั้นอยู่ลึกลงไปเกินกว่าที่จะเป็นไปได้เมื่อคำนึงถึงตัวอาคารและสภาพแวดล้อม ขณะนี้นั้นยังไม่ทราบว่า SCP-087 มีจุดสิ้นสุดหรือไม่
SCP-087นั้นถูกบุคลากรคลาสDบันทึกภาพวิดีโอไว้ทั้งหมดสี่ครั้ง โดยทุกครั้งจะได้พบกับ SCP-087-1 ซึ่งเป็นใบหน้าที่ไม่มีนัยตา รูจมูก หรือปาก ให้เห็น ตัวตนของSCP-087-1เป็นสิ่งลึกลับโดยสิ้นเชิง แต่เชื่อว่ามันไม่ใช่ที่มาของเสียงร้องนั่น ทุกคนที่ได้พบ SCP-087-1จะเกิดอาการระแวงและหวาดกลัว แต่ไม่แน่ชัดว่าเป็นความรู้สึกผิดธรรมชาติหรือปฏิกิริยาตอบสนองธรรมดา
เพิ่มเติม
สองสัปดาห์หลังการสำรวจครั้งที่สี่ เจ้าหน้าที่และนักศึกษาของ-ข้อมูลปกปิด- รายงานว่าได้ยินเสียงเคาะประตูในอัตรา1-2วินาทีต่อครั้ง หลังจากที่บุโฟมแล้วเสียงจึงได้เงียบไป
(เอกสารการสำรวจครั้งล่าสุด Document 087-IV ถูกองค์กรเอาออกไปเป็นข้อมูลปกปิดแล้วครับ น่าจะเอาไปเขียนใหม่อยู่ ส่วนอีกสามครั้งนั้น สองครั้งแรกจบลงที่ผู้สำรวจโกยหน้าตั้งหลังจากที่เจอ SCP-087-1 โดยคนแรกนั้นเหนื่อยจนสลบไปหลังจากที่หนีมาชั้นบนได้ ส่วนคนที่สองอยู่ในสภาพโคม่า คนที่สามนั้นซวยสุด เพราะตอนที่ตัดสินใจกลับนั้นดันเจอ 087-1 ดักอยู่ข้างหลังเลยหนีลงไปอีก แต่ 087-1ก็เข้ามาใกล้เรื่อยๆ โดยดูเหมือนว่ามันจะมองกล้องมากกว่าตัวคนสำรวจด้วย จนสะดุดล้มหมดสติไป ก่อนที่ 087-1จะมองกล้องเต็มๆแล้วสัญญาณภาพหายสนิท)
SCP-105 "ไอริส"
SCP-105 (http://scp-wiki.wikidot.com/scp-105)
Safe
มาตรการพิเศษ
SCP-105 อยู่ในห้องขนาดสองคูหาซึ่งมีเครื่องใช้ตามที่เธอต้องการ ตราบเท่าที่มันไม่ขัดกับมาตรการทั่วไปในการควบคุมSCP 105ได้รับอนุญาตให้เดินเที่ยวในศูนย์วิจัยได้ตามต้องการ แต่ต้องอยู่ห่างจุดควบคุมSCPอื่นๆอย่างน้อยร้อยเมตรเพื่อความปลอดภัย SCP-105มีสิทธิออกนอกศูนย์ได้อาทิตย์ละหนึ่งชั่วโมง โดยมีเจ้าหน้าที่นอกเครื่องแบบสองคนติดตามไปด้วย (ในขณะนี้ สิทธินี้ได้ถูกระงับจนกว่าจะมีคำสั่งเป็นอื่น) SCP-105ถูกฝังอุปกรณ์ติดตามตัวไว้ และเนื่องจากเธอไม่มีความสามารถพิเศษทางกายภาพ จึงไม่มีโอกาสที่เธอจะหนีได้ เธอได้รับอนุญาตให้พกกล้องโพลารอยด์ติดตัว แต่ห้ามถ่ายภาพภายในสถาบันหรือภาพเจ้าหน้าที่คนอื่นๆ ปัจจุบันเธอถูกควบคุมตัวไว้ที่ไซต์17
ลักษณะ
SCP-105 หรือ ไอริส ทอมสัน เป็นหญิงสาวเชื้อสายคอร์เคเซียน อายุ18ปี ผมบลอนด์ ตาสีฟ้า สูง154 ซม. หนักประมาณ 50กก. ลักษณะทางกายภาพและการดำรงชีพไม่ต่างจากมนุษย์ทั่วไป แต่ชอบอาหารเพื่อสุขภาพ
เมื่อ SCP-105ถือภาพถ่าย เธอจะสามารถมองผ่านภาพนั้นได้เหมือนหน้าต่างตามเวลาจริง คล้ายกับกล้องรักษาความปลอดภัย เธอยังสามารถ"เอื้อม"เข้าไปในรูปและกระทำการเล็กน้อยกับสิ่งที่เห็นในรูปได้ ประมาณการว่าเธอสามารถผลักได้ด้วยแรง50นิวตัน และยกของได้ไม่เกิน10กก.
องค์กรSCPนั้นรู้เรื่องของไอริสตอนที่เธอถูกไต่สวนในคดีฆาตกรรมแฟนของเธอขณะที่อายุได้16ปี ซึ่งเธอบอกว่าเธอพยายามไปช่วยเขาจากที่ได้เห็นในภาพถ่าย โชคร้ายที่นั่นทำให้เธอไปอยู่ในที่เกิดเหตุและถูกหลักฐานที่ปะติดปะต่อกันมัดตัวไว้ เธอถูกควบคุมตัวไว้ในศูนย์บำบัดทางจิต █████████ ██████ เมื่อองค์กรทราบเรื่องจึงขอรับตัวเธอมาวิจัย ในช่วงแรกนั้นเธอไม่ยอมให้SCPควบคุมตัว "คุกใหม่ ผู้คุมใหม่" แต่ก็เปลี่ยนใจโดยแลกกับสิทธิในการออกมาภายนอกอาทิตย์ละครั้ง พ่อแม่ของเธอนั้นได้รับข้อมูลว่าเธอเสียชีวิตไปแล้วจากการพยายามหลบหนีจากสถานบำบัด
(เธอรู้เรื่องพลังการมองเห็นของตัวเองตอนอายุ10ขวบ แต่มารู้เรื่องที่ตัวเองผลักของได้ทีหลัง ซึ่งพลังนี้ทำให้ไอริสมีนิสัยชอบถ่ายภาพไปโดยปริยาย นอกจากความสามารถนี้แล้ว ไอริสก็เป็นวัยรุ่นธรรมดาๆทุกประการ สแกนสมองก็ไม่พบอะไรผิดปกติ เธอเป็นสมาชิกของทีมพิเศษโอเมก้า-7ขององค์กร ไอริสเคยได้รับการปล่อยตัวครั้งหนึ่งหลังจากที่สูญเสียความสามารถของตัวเองไป แต่จริงๆแล้วเป็นดร.แดนเทนเซนสงสารเธอขึ้นมาเลยแนะนำอย่างนั้น และช่วงที่ติดตามพฤติกรรมว่าเธอแกล้งทำหรือเปล่านั้น ผบ.ระดับO5ก็บังคับให้เธอใช้ความสามารถได้โดยอาศัยเจ้ารูปปั้น 173 เลยโดนจับตัวกลับมาอีกรอบ)
SCP-076 เอเบิล
SCP-076 (http://scp-wiki.wikidot.com/scp-076)
Keter
มาตรการพิเศษ
ศูนย์ควบคุม25bนั้นอยู่ลึกลงไป200เมตรใต้ระดับน้ำทะเล เจาะลงไปในชั้นหินที่มีความทนทานสูง ทางเข้าศูนย์นั้นเป็นลิฟท์ที่มีประตูไททาเนียมหนา20ซม.กั้นทุกๆ50เมตร ซึ่งขณะที่ไม่มีการใช้งาน ลิฟท์นี้จะถูกปล่อยน้ำทะเลให้ท่วมไว้ข้างใน
บริเวณที่ใช้เก็บ SCP-076 นั้นเป็นห้องทรงลูกบาศก์7เมตร ล้อมด้วยไททาเนียมหนา1.5เมตร มีระบบปล่อยและถ่ายน้ำ ซึ่งถ้าไม่มีคำสั่งให้เข้าไปภายในก็จะปล่อยให้น้ำท่วมเต็มตลอดเวลา บริเวณนี้จะเชื่อมกับส่วนอื่นๆของศูนย์ด้วยทางเดินยาว150เมตรซึ่งมีผนังทำจากไททาเนียมเหมือนพื้นที่เก็บ076 แต่มีระบบปล่อยไฟฟ้า20,000โวลต์อยู่ด้วย ซึ่งจุดที่ควบคุมระบบความปลอดภัยนั้นต้องมีเจ้าหน้าที่ติดอาวุธอย่างน้อยสามคนจับตาดูทางเดินนี้ตลอดเวลา ทั้งยังติดตั้ง CIWS แบบ███████ไว้หนึ่งกระบอกซึ่งมีรัศมีการยิงครอบคลุมตลอดทางเดิน
ในกรณีที่076-2หลุดออกมาจริงๆ ให้เจ้าหน้าที่ทุกคนไปรับอาวุธและชุดเกราะจากจุดเก็บที่ใกล้ที่สุดและให้อยู่ในสภาวะเตือนภัยระดับหนึ่งจนกว่าจะยืนยันได้ว่า076-2ถูกกำจัดแล้ว ในกรณีที่ไม่มีบุคลากรระดับ4ขึ้นไปยืนยันคำสั่งพักภายใน90นาทีหลังการหลุดจากการควบคุม ประตุทางเข้าออกจะถูกปิดตายและศูนย์ทั้งศูนย์จะถูกปล่อยให้น้ำท่วมเป็นเวลาอย่างน้อย24ชั่วโมง ก่อนจะมีการส่งทีมเก็บกู้เข้าไป ซึ่งหมายความว่าเจ้าหน้าที่ทุกคนของศูนย์จะตายหมด
(ใครที่กำลังสงสัย ศูนย์25bนี้มีไว้เก็บเอเบิลโดยเฉพาะครับ )
ลักษณะ
SCP-076นั้นประกอบด้วยสองส่วนคือ 076-1 ลูกบาศก์หิน กับ 076-2 มนุษย์ที่อยู่ข้างใน
076-1 เป็นลูกบาศก์3เมตรซึ่งมีลวดลายของอารยธรรมที่ไม่รู้จักจารึกไว้ทั้งภายในและภายนอก จากการวิเคราะห์ทางเคมีระบุว่ามันมีอายุประมาณหนึ่งหมื่นปี ด้านหนึ่งมีประตูที่ผนึกด้วยล็อกขนาด0.5เมตร ล้อมด้วยล็อกขนาดเล็กอีก20อัน ยังไม่มีการพบกุญแจของล็อกนี้ (หายไปนานแล้วก่อนที่สถาบันจะเก็บ076มา) อุณหภูมิภายในนั้นร้อน 180องศาเซลเซียสและไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ทั้งจากภายในหรือภายนอก ข้างในเป็นโลงศพหินสูง2.13เมตรซึ่งถูกโยงและปิดไว้ด้วยโซ่ที่ไม่ทราบวัสดุ
076-2 หรือ เอเบิล เป็นชายหนุ่มเชื้อสายเซมิติกอายุ20ปลายๆ สูง196ซม. หนัก81.65กก. ทั่วตัวมีรอยสักซึ่งเป็นสัญลักษณ์ทางไสยศาสตร์ (ส่วนใหญ่แล้วเป็นหน้าปิศาจ) ขณะที่อยู่ใน076-1นั้น เอเบิลจะมีสภาพเหมือนตาย แต่บางครั้งก็จะคืนชีพขึ้นมา เมื่อออกมาจาก076-1แล้ว เอเบิลก็จะมองหามนุษย์ที่อยู่ใกล้ที่สุด เมื่อได้สัมผัสมนุษย์แล้ว เอเบิลก็จะคลั่งและฆ่ามนุษย์ทุกคนที่พบหน้า เท่าที่ผ่านมา ดุเหมือนว่ามีแต่การฆ่าเอเบิลเท่านั้นที่จะหยุดอาการคลั่งได้ แต่เอเบิลนั้นมีความเร็วและกำลังที่เหนือมนุษย์ แม้ว่าจะไม่ได้อยู่ยงคงกระพัน แต่ก็ทนการบาดเจ็บได้สูงมากผิดมนุษย์ เท่าที่ผ่านมา เอเบิลเคย
- ใช้มือเปล่าฉีกประตูเหล็กกล้า
- สังหารผู้คนในระยะ64ม.ภายใน3วินาที
- ถูกปืน50มม.ยิงเข้าที่หัวแล้วยังสามารถสู้ต่อได้แม้ก้านสมองจะเสียหายไปแล้ว
- ใช้ท่อนเหล็กปัดกระสุนไรเฟิลจู่โจม
- ทนการขาดอ็อกซิเจนได้ถึงหนึ่งชั่วโมง
- สามารถดึงดาบคู่ออกมาจากช่องว่างมิติสีดำได้ ไม่ทราบว่าเอเบิลสร้างช่องว่างมิตินี้ได้ยังไง และเนื่องจากดาบคู่นี้จะหายไปเมื่ออยู่ห่างจากเอเบิล จึงไม่สามารถนำมันมาวิเคราะห์โครงสร้างได้
เอเบิลนั้นถูกฆ่าตายมาหลายครั้ง ทั้งถูกปืนกลหนักยิงจนพรุน ถูกลิฟท์หนัก13.6ตันทับ ถูกระเบิดฝังอกเผาเป็นตอตะโก แต่ที่หนักสุดก็คือเมื่อตอนที่ศูนย์25 ซึ่งเคยใช้เก็บ 076แตกนั้น ผบ.ได้ใช้ระเบิดนิวเคลียร์ที่เก็บไว้ประจำศูนย์ ทำให้เอเบิลและเจ้าหน้าที่ตายเรียบพร้อมกับที่ศูนย์ราบเป็นหน้ากลอง แต่076-1กลับไม่สะเทือนอะไร ซึ่งเมื่อเอเบิลตาย ร่างของมันจะสลายเป็นฝุ่นอย่างรวดเร็ว ในตอนนั้นเอง 076-1ก็จะปิดและล็อกตัวเอง พร้อมกับที่เอเบิลจะเกิดใหม่จากภายใน ซึ่งจะใช้เวลาตั้งแต่หกชั่วโมงถึง25ปี
เพิ่มเติม
(เมื่อก่อนเอเบิลมันไร้เทียมทานกว่านี้นะครับ รู้สึกจะฟื้นตัวได้แบบวูลฟ์เวอรีนX-Men ชนิดไปดวลดาบกับ682ก็เคยมาแล้ว ปัจจุบันเขียนให้เทพน้อยลงหน่อย และเอเบิลก็ถือว่าเป็นเส้นตาย ใครเขียนตัวไหนเทพกว่านี้มาจะโดนลบหมด)
เอเบิลนั้นเป็นคนที่นับถือคู่ต่อสู้ที่คู่ควรมาก ในอดีตนั้น ตอนที่เจ้าหน้าที่███████ซึ่งเคยปะทะกับเอเบิลหลายครั้งเหมือนคู่ปรับไม่ออกมา เอเบิลก็มีท่าทีกระวนกระวาย ก่อนขู่ถามเจ้าหน้าที่ของศูนย์ เมื่อทราบว่าเจ้าหน้าที่███████เสียชีวิตไปแล้วจากการถูกเครื่องบินทิ้งระเบิดในภารกิจหยุดSCP-███ เอเบิลถึงกับช็อกและยอมให้จับกุมแต่โดยดี เมื่อมีการสัมภาษณ์ในภายหลังว่าทำไมเอเบิลถึงสนใจเขานัก ทั้งๆที่ฆ่าคนมาไม่รู้เท่าไหร่ เอเบิลโมโหมาก บอกว่า███████นั้นเป็นนักรบที่แท้จริง (เอเบิลถึงกับนับครั้งที่โดน███████ยิงเฮดช็อตได้แม่นยำ)และสมควรจะได้ตายในการต่อสู้อย่างมีเกียรติมากกว่า ตอนที่รู้เรื่องนี้ทำให้เอเบิลรู้สึกว่าองค์กรนั้นต่ำช้าจนไม่มีค่าควรให้ฆ่าด้วยซ้ำ
ช่วงนี้เองที่ทำให้รู้เรื่องของเอเบิลมากขึ้น (ส่วนใหญ่แล้วเอเบิลจะถูกฆ่าหลังจากที่ตื่นได้ไม่นาน แต่ก็เคยมีหลุดออกไปเพราะถูกองค์กรที่เป็นศัตรูบุกโจมตี) โครงสร้างภายในของเอเบิลนั้นต่างจากมนุษย์พอสมควรและสภาพจิตใจก็ต่างจากมนุษย์มากด้วย เอเบิลไม่มีปฏิกิริยากับความเจ็บปวด ไม่มีความรู้สึกกับเพศตรงข้ามนอกจากใช้"แยกแยะเป้าหมาย" มีความสุขกับการฆ่าคน มีความรู้ด้านกายวิภาคอย่างดี (ในแง่โหด) รวมทั้งเรื่องยุทธศาสตร์ การตีเหล็ก และดูแลปศุสัตว์ พูดได้หลายภาษา รวมทั้งภาษาอังกฤษ แต่เชี่ยวชาญเรื่องภาษาสุเมเรียนโบราณเป็นพิเศษ
สถาบันเคยคิดใช้งานเอเบิล โดยตอนแรกให้ช่วยแปลเอกสารสุเมเรียนโบราณ ซึ่งเอเบิลทำเป็นไม่สนใจ แต่ว่างๆก็เอาชิ้นที่ตัวเองถูกใจมาแปลให้ (โดยมากแล้วชอบพวกสงครามรบพุ่ง แต่เรื่องโปรดก็คือ"ตำนานของกิลกาเมช") จนกระทั่ง มีนักวิจัยเอาสัญลักษณ์ของ SCP-073 ไปให้ดู เอเบิลก็คลั่งทันที ซึ่งหลังจากที่จัดการเอเบิลและเอาตัวมาสอบถามได้ เรื่องนี้ก็ทำให้เอเบิลโมโหอีก จึงถือว่าห้ามไม่ให้เอาสิ่งที่เกี่ยวกับ073ไปให้เอเบิลเห็นเด็ดขาด และไม่ควรให้ทั้งคู่อยู่ที่ไซต์เดียวกันด้วย
(073ก็เคยพูดถึงเรื่องนี้ไว้ว่า อย่าให้เอเบิลรู้เรื่องของเขาจะดีกว่า)
ต่อมา สถาบันก็ตั้งหน่วยพิเศษ โอเมก้า7 เพื่อใช้งานเอเบิลตามคำสั่งของกองทัพ (SCP-105 ไอริสก็ได้เข้าทีมหลังแข่งปลดสวิตช์ชนะเอเบิล) โดยให้สวมปลอกคอระเบิด แต่ทั้งที่ได้ออกรบบ่อยๆความกระหายเลือดของเอเบิลก็รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ (ตอนซ้อมรบเป็นต้องมีใครตาย ทั้งๆที่เอเบิลใช้อาวุธซ้อม) ซึ่งก็เพราะมัน"น่าเบื่อ"สำหรับเอเบิลนั่นเอง (ไม่มีคู่ปรับเจ๋งๆสักที) จนในที่สุดเอเบิลก็ถอดปลอกคอได้ ทำให้เกิดกรณีใช้นิวเคลียร์ที่ศูนย์25นั่นเอง ปัจจุบันนั้นถือว่าเอเบิลเป็นอันตรายจนพูดจาไม่รู้เรื่องแล้ว
(สำหรับคนที่สงสัย เอเบิลก็คือ "อาเบล"ในตำนานคริสต์-ยูดายนั่นเอง ส่วน 073 ก็คือ"เคน" ส่วนลักษณะของเอเบิลนั้น มาจากสองแหล่ง หนึ่งคือ "พระเอกวิดีโอเกม" (เจ็บแค่ไหน ถ้าHPไม่เหลือ0ก็ไม่สะเทือน เรียกอาวุธจากอากาศว่างๆได้ แล้วเวลาตายก็เกิดใหม่ที่จุดเซฟ) สองคือตัวละครเทพๆในฟิกฯ แบบที่ฝรั่งเรียก Marty Stu แต่เอเบิลนั้นจงใจให้กัดตัวละครแบบนี้ นิสัยก็เลยเข้ากับคนอื่นไมได้ไปด้วย และเรื่องนี้เองที่ทำให้ทุกวันเอพริลฟูลจะมีคนใส่รูปเอเบิลเป็นตัวละคร Marty Stu ทุกปี ปีก่อนเป็นเซฟิรอธ ปีนี้เป็นเอ็ดเวิร์ด (ทไวไลท์))
SCP-882 เครื่องจักร
SCP-882 (http://scp-wiki.wikidot.com/scp-882)
Euclid
มาตรการพิเศษ
SCP-882ต้องถูกแช่ไว้ในของเหลวซึ่งมีส่วนผสมของน้ำทะเลไม่ต่ำกว่า40%ตลอดเวลา และถูกหยุดการเคลื่อนไหวด้วยวิธีที่ไม่ใช้โลหะ ซึ่งปัจจุบันนั้นใช้เส้นใยฝ้ายซึ่งจะเปลี่ยนทุกวัน ทั้งยังต้องคอยสังเกตการหลุดร่อนของสนิม ถ้าส่วนใดของ882ไม่มีสนิม ก็ให้แช่ในน้ำทะเล100%ซึ่งนำมาจากทะเลโดยตรงทันที และจะบดความเข้มข้นลงเมื่อมันเริ่มเป็นสนิมเท่านั้น
ห้ามนำโลหะเข้าไปในบริเวณกักเก็บ มีแต่สิ่งที่ทำจากอินทรีย์วัตถุเท่านั้นที่อนุญาตให้นำเข้าไปได้ และต้องใช้ถุงมือฝ้ายหนาเมื่อจะสัมผัสกับ882 โลหะที่สัมผัสกับ882จะถูกตัดด้วยความร้อน นำไปหลอม และแช่ในน้ำทะล100%ที่บริเวณอื่น
ถ้ามีบุคลากรระบุเรื่องเสียงขึ้นมาให้รายงานทันที และบุคลากรที่ได้รับผลกระทบจะต่องเข้ารับการตรวจสอบทางจิต จากนั้นก็ให้ย้ายไปที่แผนกอื่นหรือกักตัวถาวรไว้ที่[ข้อมูลปกปิด]
ลักษณะ
SCP-882นั้นเป็นเหมือนฟันเฟือง รอก เคเบิล และน็อตที่รวมกันมั่วๆ โดยชิ้นส่วนทั้งหมดทำจากโลหะต่างๆกัน ตอนที่เก็บมานั้น มันมีขนาดประมาณ87ลูกบาศก์เมตร ส่วนในขณะนี้มีขนาดประมาณ12ลูกบาศก์เมตร SCP-882จะขึ้นสนิมอย่างรวดเร็วเมื่ออยู่ในน้ำทะเล ไม่มีแหล่งกำลังที่ระบุได้ แต่ชิ้นส่วนทั้งหมดจะเริ่มเคลื่อนไหวถ้าอยู่ในสภาพที่ไม่มีสนิม SCP-882นั้นจะเงียบสนิทไม่ว่ามันจะเคลื่อนไหวมากขนาดไหน
โลหะที่สัมผัสกับ882จะติดกับมันเป็นการถาวร และภายในไม่กี่วันก็จะกลายเป็นชิ้นส่วนใหม่ของมันไป สิ่งที่เป็นอินทรีย์วัตถุจะไม่เป็นไร SCP-882นั้นทนทานมาก มีความแข็งยิ่งกว่าไททาเนียมระดับที่ใช้ทำเครื่องบินที่น้ำหนักเท่ากัน แม้ว่ามันจะประกอบจากชิ้นส่วนที่ดูแล้วจะผสมกับมั่วๆระหว่างเหล็ก ดีบุก ทองคำ และโลหะที่ระบุไม่ได้อีกบางส่วน การจะแยกส่วนเล็กๆออกมาก็ต้องใช้ความร้อนสูงตัดเป็นเวลาหลายชั่วโมง
คนที่อยู่ในบริเวณเดียวกับ882เป็นเวลานานจะเริ่มมีอาการประสาทหลอนว่าได้ยินเสียงเฟืองบดกัน เสียงนี้จะดังขึ้นเรื่อยๆและจะเบาลงเมื่อโยนวัตถุที่เป็นโลหะใส่882เท่านั้น คนที่อาการหนักมากจะโดดเข้าไปหามันเอง ซึ่งทำให้ตายเกือบจะทันที ศพนั้นมักจะถูกดึงเข้าไปลึกจนเอาออกมาไม่ได้
SCP-882นั้นถูกเก็บมาจากชายฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะแบงค์ ซึ่งไม่มีโลหะเหลืออยู่ในรัศมีหนึ่งไมล์เลย SCP-882นั้นถูกพบในสภาพที่จมน้ำอยู่ มีเมืองใกล้ๆซึ่งร้างมาเป็นเวลาหลายปีแล้ว เมื่อSCP-882ถูกเอามานั้น สนิมก็เริ่มหลุดออกและทำให้ชิ้นส่วนเคลื่อนไหว หลังจากที่เกิดเหตุหลายครั้งเข้า มันก็ถูกตัดให้เล็กลงและเก็บไว้ที่ศูนย์
หมายเหตุห้ามนำSCP-882ไปใกล้SCP-271 หรือสิ่งที่ปนเปื้อนจาก271เด็ดขาด
มีบทสัมภาษณ์แนบมาครับ http://www.scp-wiki.net/interview-882-1 (http://www.scp-wiki.net/interview-882-1) (อันนี้สยองของจริง) เป็นบทสัมภาษณ์คนที่รอดคนเดียวจากเมืองที่พบเจ้า882 ริชาร์ด ไรท์
ไรท์นั้นบอกว่าเพื่อนที่ชื่ออัลเลนไปเจอ882ก่อน โดยแล่นเรือไปชนโดยบังเอิญและคิดว่าเป็นชิ้นส่วนที่หลุดจากคาร์โกเรือลำไหน เลยเอาขึ้นมาเตรียมขายเป็นเศษเหล็ก แต่สนิมบน882ก็หลุดออกหมดในวันรุ่งขึ้นทำให้มันเริ่มเคลื่อนไหว ชาวบ้านคนหนึ่งเห็นส่วนที่เป็นทองเลยพยายามใช้ท่อเหล็กแงะออกมา แต่ท่อเหล็กก็ติดกับ882แล้วก็หมุนฟาดจนได้แผล ชาวบ้านก็เลยอยู่ห่างๆมันไว้ และเนื่องจากมันไม่มีเสียง ตอนแรกๆเลยลืมมันไปด้วยซ้ำ
จนกระทั่งอัลเลนซึ่งถูกเสียงหลอนจนสภาพแย่มาก บาทหลวงแพทก็เลยไปพูดคุยด้วยและพยายามกำจัด882 ทั้งคู่หายตัวไปพักหนึ่งก่อนจะปรากฏตัวด้วยท่าทางสดชื่น และบอกชาวบ้านว่า 882 นั้นเป็นสิ่งที่พระเจ้าสร้างขึ้น เสียงของมันเป็นเสียงของพระเจ้า เสียงนั้นจะดังขึ้นเมื่อทุกคนเมินเฉย และจะเงียบลงเมื่อมีคนถวายสิ่งบูชาให้ วิธีที่จะหยุดเสียงของมันได้ก็คือต้องเอาโลหะไปมอบให้มัน ชาวบ้านเริ่มทำตาม (ไรท์เห็นว่าท่อเหล็กที่ใช้แงะเฟืองตอนแรกนั้นกลายเป็นน็อตเกลียวตัวใหญ่ไปแล้ว ราวกับว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของ882มาตลอด)
ไรท์นั้นไม่เชื่อเรื่องนี้ แต่ก็ถูกเสียงหลอนของ882รบกวนแทบไม่ได้หลับได้นอนและเริ่มประสาท เลยต้องเอาโลหะไปโยนใส่882กับเขาด้วย แต่เมืองนั้นเป็นเมืองโดดเดี่ยวบนเกาะเล็กๆ ภายในสองอาทิตย์ ก็แทบไม่มีโลหะเหลือในเมืองเลย ขณะที่อัลเลนกับบาทหลวงแพทก็เริ่มเพี้ยน บอกว่าของถวายยังไม่พอ มันต้องการสิ่งที่มีความหมายกว่านั้น คืนหนึ่ง ไรท์ได้ยินเสียงเอะอะจากโรงเก็บของที่ใช้เก็บ882เลยไปดู เห็นบาทหลวงแพททำท่าเหมือนโค้งสวดมนตร์ต่อหน้าชาวบ้านที่กำลังกรีดร้อง...
...แต่จริงๆแล้ว บาทหลวงแพทใช้คีมดึงฟันชาวบ้านออกมาโยนใส่882ต่างหาก ถึงกระนั้น บาทหลวงแพทก็บอกว่ามันยังไม่พอ ก่อนจะหันไปหาอัลเลน กล่าวหาว่าอัลเลนนั้นซ่อนโลหะเอาไว้ อัลเลนปฏิเสธว่าเขาไม่มีโลหะสักชิ้น แต่หลวงพ่อแพทยืนยันว่ามี ก็โลหะที่ใช้ดามกระดูกเอวของอัลเลนไงล่ะ ชาวบ้านจับอัลเลนโยนใส่882 ไรท์นั้นเห็นเพื่อนถูกเฟืองบดเป็นชิ้นๆอย่างช่วยไม่ได้
(ระหว่างที่ให้สัมภาษณ์นั้นสภาพจิตใจของไรท์อยู่ในสภาพแย่มาก และถึงตอนท้ายก็สติแตกเลยทีเดียว ซึ่งหลังการสัมภาษณ์แล้วไรท์ก็พยายามฆ่าตัวตาย ปัจจุบันทางองค์กรก็จับตาดูอยู่อย่างใกล้ชิด)
ฟังชื่อแล้วขำๆ แต่สยองเต็มร้อย
SCP-1048
Safe Keter
มาตรการพิเศษ
SCP-1048 ได้รับอนุญาตให้เดินไปมาในศูนย์ 24 ได้ตามใจชอบ เพราะมันไม่มีอันตราย และการเล่นกับมันก็ทำให้เจ้าหน้าที่อารมณ์ดีขึ้นด้วย ตอนนี้ไม่มีรู้เหมือนกันว่ามันอยู่ไหน แต่เชื่อได้ว่ายังอยู่ในศูนย์ 24 นี่ล่ะ ให้พยายามจับ 1048 มาให้ได้ แต่สิ่งที่มันสร้างนั้นให้ทำลายทิ้งทันที เว้นแต่จะมีหลักฐานยืนยันได้ว่าไม่ต้องใช้ความรุนแรงระดับนั้น ห้ามเอาตุ๊กตาหมีเข้ามาในศูนย์ 24 เพื่อป้องกันการเข้าใจผิด ถ้าพบเห็นอะไรก็ตามที่ดูเหมือนตุ๊กตาหมีก็ให้แจ้งฝายความปลอดภัยโดยด่วน
นี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น เราไม่รู้ว่ามันมีความสามารถแค่ไหน ใครจะไปรู้ว่าตอนนี้มีไอ้หมีเวรนี่กี่ตัวแล้ว - ดร.คาร์ฟเวอร์
ลักษณะ
SCP-1048เป็นตุ๊กตาหมีตัวเล็ก สูงประมาณ 33 ซม. จากการทดสอบไม่พบส่วนประกอบที่ผิดจากตุ๊กตาหมีธรรมดา มันสามารถเคลื่อนไหวเองได้และสื่อสารได้ด้วยภาษากายง่ายๆ มันจะแสดงท่าทางน่ารักกับคนอื่น ซึ่งโดยปกติแล้วก็คือเข้าไปกอดขา แต่ก็มีเต้นรำหรือกระโดดเฉยๆบ้าง รวมทั้งเคยวาดรูปแบบเด็กๆให้ภารโรงด้วย บุคลากรทุกคนที่มีปฏิสัมพันธ์กับ 1048นั้นรู้สึกว่ามันน่ารัก แม้แต่พวก Dคลาสที่เลือดเย็นก็เถอะ
การพยายามพูดคุยกับ 1048 นั้นไม่ค่อยประสพผลสำเร็จ ถึงมันจะตอบคำถามด้วยท่าทางง่ายๆว่า "ใช่" และ "ไม่" ได้ แต่มันก็ไม่ตอบคำถามเกี่ยวกับตัวมันเองหรือที่มาของมันเลย ก็ไม่รู้ว่ามันไม่ทราบเหมือนกันหรือแค่ไม่อยากบอกกันแน่ ถึงมันจะวาดรูปได้ แต่มันก็ไม่เคยวาดรูปสื่อสารอะไรนอกจากใช้แสดงความรัก
พฤติกรรมที่ประหลาดจริงๆของ 1048 นั้นปรากฏให้เห็น7เดือนหลังจากที่มันถูกเก็บมาครั้งแรก อนุมานได้ว่าSCP-1048นั้นสามารถสร้างตัวเลียนแบบตัวเองแบบหยาบๆได้ด้วยวิธีที่ยังไม่มีใครทราบ ดร.คาร์ฟเวอร์เชื่อว่าพฤติกรรมน่ารักที่ผ่านมาของมันเป็นการหลอกให้ตายใจเพื่อหาโอกาสเก็บวัตถุดิบเท่านั้น ในปัจจุบันนั้นได้พบกับสิ่งที่มันสร้างมาสามตัว ซึ่งได้รับการตั้งชื่อว่า SCP-1048-A SCP-1048-B และ SCP-1048-C โดยพวกมันมีพฤติกรรมที่ต่างจาก SCP-1048มาก ทั้งหมดนั้นดุร้ายกับมนุษย์มาก
SCP-1048-A: ถูกพบในวันที่██/██/████ โดยเดินอยู่ในศูนย์24กับSCP-1048 มีลักษณะเป็นตุ๊กตาหมีรูปร่างเหมือน1048แต่ทั้งตัวทำจากใบหูของมนุษย์ พยานบอกว่า1048นั้นดูเหมือนจะกำลังพา1048-Aเที่ยวชมศูนย์ 24อยู่ ดร.คาร์ฟเวอร์รีบไปที่เกิดเหตุพร้อมหน่วยรักษาความปลอดภัย ซึ่งหน่วยรักษาความปลอดภัยได้ไปถึงก่อนและพยายามควบคุมตัว 1048-A แต่มันก็ร้องเสียงแหลมซึ่งทำให้ทุกคนที่อยู่ในรัศมี10เมตรรู้สึกปวดตาและหูอย่างรุนแรง และคนที่อยู่ในระยะ5เมตรจะมีสิ่งที่เหมือรหูมนุษย์งอกขึ้นมาและจะปกคลุมทั้งตัวในเวลาไม่ถึง20วินาที ทุกคนที่มีอาการนี้ตายภายใน3นาทีต่อมา ทำให้มีผู้เสียชีวิตทั้งหมด ██คน รวมทั้งหน่วยรักษาความปลอดภัยทั้งหมด ซึ่งผลการชันสูตรบอกว่าเกิดจากการขาดอากาศหายใจเพราะใบหูจำนวนมากที่งอกในปากและหลอดอาหาร
SCP-1048และSCP-1048-Aนั้นหนีไปก่อนที่ดร.คาร์ฟเวอร์จะไปถึงที่เกิดเหตุ และทั้งคู่ก็ยังไม่ถูกควบคุมตัวแม้จะมีการพบเห็นในเวลาต่อมาอีกหลายครั้ง หลังจากที่เกิดเหตุ ก็พบนักวิจัยที่หูขาดไปคนหนึ่ง ซึ่งเขาบอกว่ามันตัดไประหว่างที่เขาหลับอยู่ ไม่มีบุคลากรอื่นที่หูขาดอีก ไม่ทราบว่าSCP-1048นั้นสามารถหาหูจากแหล่งอื่นได้ หรือมันสามารถเพิ่มจำนวนของวัตถุดิบได้แน่
SCP-1048-B: ถูกเจ้าหน้าที่จำนวนหนึ่งพบในโรงอาหารศูนย์24 วันที่██/██/████ ลักษณะเหมือน 1048 มาก แต่การเคลื่อนไหวนั้นไม่เป็นธรรมชาติและดูกระตุกมากกว่า พยานบอกว่า ดูเหมือน1048-Bจะมีอะไรเคลื่อนไหวอยู่ข้างใน ตอนแรกมันก็ยังไม่เคลื่อนไหวอะไร จนกระทั่งตะเข็บของมันปริออกให้เห็นสิ่งที่เหมือนมือและแขนของเด็กทารกยื่นออกมา นักวิจัยหญิงชื่อ████ ██████ตกใจหวีดออกมา SCP-1048-Bตอบสนองโดยส่งเสียงเหมือรเด็กร้อง ก่อนจะพยายาม-ข้อมูลปกปิด-เธอ ทำให้ได้รับบาดเจ็บสาหัสภายใน ในสภาพวุ่นวายนั้น เจ้าหนาที่รักษาความปลอดภัยจึงต้อง-ข้อมูลปกปิด-ทั้งนักวิจัยและ1048-B
ประมาณ 3ชั่วโมงให้หลัง จึงได้พบดร. ██████สลบอยู่ในห้องทำงานและเสียเลือดอย่างมาก เธอถูกทำแท้งในขณะที่หลับอยู่ และตัวอ่อนอายุ8เดือนนั้นก็ไม่มีใครหาพบ อนุมานได้ว่า SCP-1048คงใช้ลูกที่ยังไม่เกิดของเธอสร้าง SCP-1048-Bนั่นเอง ข้อมูลเรื่องนี้ให้ปิดเป็นความลับจากผู้ที่รอดจากเหตุการคราวนี้ทั้งหมดซึ่งกำลังอยู่ระหว่างการบำบัด เพราะดร.คาร์ฟเวอร์เชือว่าจะส่งผลไม่ดีเปล่าๆ
SCP-1048-C: ลักษณะเหมือน SCP-1048 แต่ทั้งตัวทำจากเศษเหล็กขึ้นสนิม ดร.คาร์ฟเวอร์พบ 1048-C ในวันที่██/██/████ระหว่างกำลังเขียนรายงานกรณี 1048-B เมื่อมันรู้ตัวว่าดร.คาร์ฟเวอร์มองอยู่ก็รีบหนีไป ระหว่างที่พยายามจับตัว1048-Cนั้น มันได้สู้อย่างดุร้ายมาก ทำให้มีเจ้าหน้าที่พิการและเสียชีวิตไป █นาย หลังจากนั้นแล้วก็ไม่มีรายงานการพบ 1048-Cอีก และไม่ทราบว่ามันยังอยู่ที่ศูนย์24หรือไม่ ที่มาของวัตถุดิบที่ใช้สร้างมันก็ยังไม่ทราบ
ถ้าพบSCP-1048-AและSCP-1048-Cอีก ก็จงใช้ความระมัดระวังอย่างมาก
-ผมคงพูดให้ชัดกว่านี้ไม่ได้ ไอ้บ้านั่นโดดทะลุคนพวกนั้นไปหน้าตาเฉยเลย - ดร.คาร์ฟเวอร์
SCP-018 ลูกบอลมรณะ
Safe/Euclid
รายระเอียด:SCP-018ถูกสร้างขึ้นโดยบริษัWham-Oปี1968 มันมีความยาว6เซนติเมตร ตรงกลางจะมีสีเเดงพบเมื่อ██████████ บริษัท ได้รับการว่าจ้างในการทำความสะอาดออกคลังสินค้าที่มีสินค้า Wham-O ในนั้น SCP-018โดนระบุไว้เพื่อให้ที่ที่มีความสูงมาก ตอนแรกคิดว่าเป็นของเล่นสำหรับเด็กที่น่ารื่นรมย์ SCP-018 สามารถที่จะตีกลับได้ (200%) ประสิทธิภาพ (นั่นคือถ้าลดลงหนึ่ง (1) เมตรก็จะตีกลับสอง (2) แล้วสี่ ( 4) จากนั้นแปด (8) แล้วสิบหก (16)) ลูกช้าก็กลายเป็นกระสุนที่อันตรายถึงความเร็วประมาณกว่าหนึ่งร้อยกิโลเมตรต่อชั่วโมง (100 กม. / ชม. ) และทรัพย์สินเสีย
หายคนทำงานบาดเจ็บ5คน ในเมือง█████████████ มันมากับส่วนที่เหลือหลังจากที่หลายวันในทะเลสาบ เลยเตือนคนงานในSCP เนื่องจากความเร็วของวัตถุและความประหลาดใจรวมโดยผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของมัน
แปลโดยGoogle เรียบเรียงโดยgetmar1472 เปลี่ยนเเปลงนิดหน่อยโดยgetmar1472
credit http://www.thaisrw.com/