เค้าคิดอะไรกับผมรึเปล่านะ

[darkperson50]

ใครอ่านจบจักขอบคุณมาก
...เรื่องราวของผมที่เจอโดยบังเอิญแบบงงๆ...

-------------------------- Part 1 -------------------------------

เรื่องมีอยู่ว่า ประมาณ 2 สัปดาห์ที่แล้วผมได้ไปดูหนังเรื่อง Iron man 3 ที่ Central Airport เชียงใหม่
ทีนี้ผมไปก่อนเวลาเพราะเลยว่างประมาณชั่วโมงนึง เพื่อนผมก็ชวนไปดูหนังสือรอที่ร้านนายอินทร์...
ตอนผมเดินเข้าในร้านก็เหลือบๆไปสบตาพนักงานคนนึงครงเคาท์เตอร์เข้าพอดี เธอยิ้มให้ผม ผมก็ยิ้มกลับ แต่...ผมอาจจะคิดไปเองว่าเธอยิ้มให้เลยไม่ได้ใส่ใจมากนัก

จากนั้นผมก็ยืนหยิบหนังสืออ่านไป ซึ่งตรงที่ผมอยู่นั้นมีผมคนเดียว ส่วนเพื่อนผมอยู่มุมหนังสืออีกด้าน และแล้วพนักงานคนที่ว่าก็เดินมาแถวๆผม ตอนแรกก็นึกว่าจะมาเตือนไม่ให้ยืนอ่านฟรีอะไรงี้
แต่เธอก็เดินผ่านไปไม่ได้ว่าอะไร ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรยืนอ่านต่อ ซักพักเธอก็เหมือนจะมาเดินไปเดินมาแถวๆผมอีก แล้วก็ทำเหมือนจะทำความสะอาดหนังสือ ปัดๆฝุ่น
ผมก็ขยับให้เธอแล้วไปอ่านแผงถัดไปแต่เธอก็ตามมาแล้วก็เดินไปมาแถวๆนั้น ผมเลยสงสัยทำไมต้องตามตูมาคนเดียวด้วยเลยหันไปหาเธอ เธอยืนยิ้มให้ผมพร้อมกับส่งสายตาอ้อนๆให้(จริงๆนะ)
โดยเธอสบตาผมอย่างเดียวเลย ผมก็รีบหันหน้ากลับด้วยความเขินนิดๆเดินไปหาเพื่อนแล้วบอกเพื่อนว่ารีบออกจากร้านเถอะ รู้สึกแปลกๆ พอเดินออกจากร้านหันไปอีกทีเธอก็กลับไปที่เคาท์เตอร์แล้วมองมาที่ผม ผมเลยเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนมันก็บอกว่าเราอาจคิดมากไป พนักงานเค้าก็ยิ้มให้ลูกค้าแหละจะคิดอะไรมาก ผมก็ออๆตามไปด้วยความงุนงน

-------------------------- Part 2 --------------------------------

ที่นี่ผมก็กลับมาคิดว่าพนักงานคนนั้นคิดอะไรกับเรารึเปล่านะ เลยจะแวะมาที่ร้านหนังสือนั่นอีกด้วยตัวคนเดียว ซึ่งเหตุการณ์เกิดขึ้นวันนี้ขณะที่ผมไปดู Star trek : Into the darkness
ก่อนดูผมมีเวลาว่างประมาณ ครึ่งชั่วโมงเลยแวะไปที่ร้านหนังสือนั้น ผมมองหาพนักงานคนนั้นแต่ไม่เจอ ผมเลยเข้าไปอ่านหนังสือตามปกติ ซักพักก็มีพนักงานคนนึงเดินมาข้างๆผม พร้อมกับบอกผมว่า
''สนใจเรื่องไหน สอบถามได้นะคะ'' ผมหันไปดู เห้ยเธอคนนั้น เธอมายืนข้างๆผมเลยแล้วเราก็สบตากันอีกครั้ง ผมก็บอกไปว่า''ก็กำลังหาหนังสือของวินทร์ เลียววาริณ ที่เป็นนิยายอวกาศอยู่นะครับ''
เธอก็ดึงแขนผมไปหาหนังสือทื่ผมตามหา แล้วผมก็บอกขอบคุณเธอ เธอก็ยิ้มให้แบบหวานๆอีกครั้ง และดูเหมือนเธอจะหน้าแดงมากและเธอก็เดินหนีไป จากนั้นผมก็หยิบหนังสือที่ต้องการและไปจ่ายเงินที่เคาท์เตอร์ เธอก็มาคิดเงินให้ ก่อนออกร้าน เธอก็สบตาผมแล้วบอกกับผมว่า ''ขอบคุณที่อุดหนุนสินค้าเรา โอกาสหน้าเชิญใหม่นะคะ'' พร้อมกับกระพริบตาให้ผมสองที ผมก็เดินออกมาจากร้านด้วย
ความเขิน+งง อ๊ากเล่าจบแล้ว พิมพ์ไปเขินไป

เพิ่มเติม : ครั้งนี้พนักงานคนนั้นเดินวนเวียนตามผมเลย ตอนแรกเห็นอยู่ที่เค้าท์เตอร์ พอเจอผม ดูเหมือนจะหายจากเคาท์เตอร์มาเดินวนเวียนแถวๆผมอ่ะ Part 2 นี่ไม่ได้มาเช็ดฝุ่นหนังสืออะไรนะ
เหมือนเดิมมาหา แต่ไม่กล้าคุยกับเรามั้ง ><''

* ท่านคิดว่าเธอคิดอะไรกับผมมั้ยอ่ะ ผมก็หวั่นไหวนะ แต่ไม่ค่อยแน่ใจ ใครมีประสบการณ์บอกที ๕๕๕ แล้วผมไม่ค่อยกล้าจีบใครกลางที่สาธารณะด้วย T^T
** ผมอายุ 19 แต่เธอทำงานประจำที่ร้านหนังสือ ผมว่าน่าจะ 21+ มั้งนะ
*** หน้าตารูปร่างประมาณนี้ครับ แต่จะคล้ำกว่านี้นิดหน่อย แล้วก็จะมัดผมเหมือนอาหมวยคนจีนอ่ะ เท่าที่ดูดรอปจากรูปนี้ 20%

[PEEIII]

ลองขอเบอร์ติดต่อคุยกันดูซิครับ ถ้าคุณชอบ คุณก็ลองคบหาดูใจกันดูนะ

บางทีท่านอาจจะได้คนไปดูหนังรักด้วยกันก็ได้นะ

[gikkik]

ถามเจ้าตัวดีกว่าไหมครับ ถามพวกผมไปก็เท่านั้น

[MR.IT]

มันจะยากอะไรครับ โอกาสหน้าไปไหม ขอเบอร์ ชวนกินข้าว ลองส่งมุกหยอดๆ ไปดู

จัดไปเลยถ้าโสด ฮ่าๆๆๆ

[boon111]

วันหลังให้ลองเข้าไปใหม่ ถ้าเป็นเช่นนี้ทําฟอร์ม ให้เขาเขียนเบอร์ลงหนังเสือมาด้วย ถ้าเข้าไปใหม่เธอทําเฉยๆก็จบ

[Pop_PeR]

ทำไมผมอ่านเเล้วเขิลจัง ฮ่าๆ

ผู้ชายเราก็ชอบคิดมากกันจริงๆ ผู้หญิง สบตา เนี่ย 55 5 +
ผมว่า เธอชอบคุณเข้าเเล้วล่ะ

[SpeeDSperM]

จริงๆก็ไม่อยากขัดนะครับแต่ถ้าแบบนี้เรียกมีใจคงมีใจผมคงมีกิ๊กอยู่ทั่วฟิว ทั้งซีเอ๊ด บีทูเอส นายอินทร์ ฯลฯ 555 ผมว่าเป็นปกติของพนักงานร้านแหละครับทำตามหน้าที่

ของผมมียิ่งกว่านี้ยังปรากฏว่าไม่ใช่เลยครับ ฮา ฮา

[Kellidev]

รอ part 3 ครับ ไปบ่อยๆถ้าเค้าคิดอะไรจริงซักวันเค้าจะบอกเราเอง
หรือถ้ารอไม่ไหวก็ทำใจกล้าลุยเข้าหาเลย

[windows]

ผมถือคติแล้ว อย่าคิดไปเอง

[BLASTEROUS]

จูงแขนไปเลยหรอคับ ผมว่าไม่ใช่ลูกค้าธรรมดาละ