มันอัดอั้นมาก..รู้สึกเสียใจสุดๆกับความรักที่เราทุ่มเทใจและพยายามอยู่ข้างเขามาเสมอ
วันนี้เราเห็นแล้วเราติดสตั้นจริงๆ
ขอพื้นที่เล็กๆตรงนี้ในการระบายนะคะ ไม่ไหวแล้วอย่างน้อยมันอาจจะช่วยให้ดีขึ้น ต้องขอโทษด้วยนะทุกคน T^T
เราคบกับแฟนเรามาได้จะครบปีแล้วคะ ที่ผ่านมามีความสุข มีทะเลาะกันบ้าง ปนๆกันไป
ช่วงแรกเป็นอะไรที่รู้สึกดีมากๆจริงๆ แต่หลังจากนั้น หลังจากที่เราได้เจอกับเค้าครั้งแรกเมื่อต้นปีและสัญญาว่าเมื่อพร้อมจะไปอยู่ด้วยกัน
เราก็เริ่มทำงานหาเงินเองแล้ว แต่แฟนยังเรียนอยู่เราเลยเป็นทั้งคนที่อยู่ข้างๆและค่อยให้คำปรึกษาเสมอ
เพราะเรากับเค้าอยู่ไกลกันมากคนละจังหวัด เราเชื่อใจเค้าเหมือนที่เค้าเชื่อใจเรา
ตอนคบกันชีวิตเค้าดูแย่นิดๆคือเค้าเป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อน สังคม ปัญหาเค้ามากมายและเราก็พยายามอยากช่วยให้เค้าผ่อนใจและหายเครียด
ช่วยแก้ปัญหาถึงจะไม่ได้มากแต่เราก็พยายามช่วย เราเข้าใจตรงจุดนี้และคุยๆกันมาช่วยทำให้จิตใจเค้าดีขึ้นเรื่อยมา
แต่แล้ววันนึงเขาก็เริ่มทำงานเป็นอาจารย์สอนเต้น และมีลูกศิษย์มากมาย นับวันยิ่งมีคนติดตามและมีเพื่อนมากขึ้นสังคมเพิ่มขึ้น
เราก็เข้าใจว่าเค้ามีสังคมเลยไม่ไปยุ่งหรือเข้าไปว่าอะไร เรารอเค้าทักมาเพราะเขาไม่ค่อยมีเวลาว่างให้เราเหมือนเมื่อก่อน
(ปกติเค้าเป็นคนชอบเล่นกีฬามากๆ จะไปเล่นทุกเย็น และกลับมาค่ำๆแล้วก็จะมาเล่นเฟสคุยกัน)
ด้วยความที่ว่าเราอยู่ห่างกันและอยู่ต่างจังหวัดเลยทำให้เวลาของเรามันน้อยลง จนตอนนี้เราสังเกตเห็นได้หลายอย่าง
ว่าเขาเปลี่ยนไปมาก เขาสนุกและเฮฮากับเพื่อน (อันนี้เราดีใจที่เขามีสังคม) แต่บางทีเขาออนเฟสเล่นเฟสไม่ทักไม่ตอบเราเลยแม้แต่นิดเดียว
คุยสนุกกับเพื่อน ตอนนี้เค้ากลายเป็นเซเลปคนนึงที่มีคนติดตามและเอาแต่คุยสนุกกับเพื่อนๆ โดยที่ไม่ตอบเราหรือคุยกับเราเลย
เราเห็นหน้าฟีดเค้ามีแต่สถานะของเขาและคุยกับเพื่อนๆ เราก็ดีใจนะ ว่าจะไม่อ่านนะเรื่องของเขา แต่พออ่านเท่านั้นละ มันลึกซึ้งยิ่งกว่านั้นเลยจริงๆ
มีผู้หญิงมาตอบเยอะ เราคิดว่าเค้าเป็นเพื่อน และเป็นคนในคราส เลยปล่อยผ่าน แต่พอเราถามก่อนหน้านั้นเค้าบอกว่าสาวคนนี้ขอเค้าสอนเต้นและเป้นครูให้ประจำเค้า มันคือ??
และเมื่อสองสามวันก่อนอยู่ๆก็โทรมาหาเราแล้วบอกว่าอยุ่คนเดียวเหงาเลยอยากคุยกับเราฆ่าเวลา
เราทั้งสองจากเมื่อก่อนคุยกันเกือบทุกวัน ตอนนี้เราแทบไม่ได้คุยเลยเลย อาทิตย์คุยครั้งนึง จนตอนนี้นับสองอาทิตย์คุยกันที
เพราะเราคิดว่าถ้าเราทักไปนอกจากเขาจะไม่ตอบ (แต่อ่าน) แล้วเขาจะชอบหงุดหงิดเวลาเราคุยด้วย
เขาชอบมาพูดว่าเมื่อไรเราจะพร้อมไปอยู่กับเขาลงมาหาเขาซิ เค้าอยากได้คนดูแล เราทั้งโดนดูถูกและโดนว่าต่างๆนานา เราอดทนเพราะเรารักเขา
เขาต้องการให้เราลงไปอยู่ด้วยทั้งๆที่เขาไม่คิดถึงครอบครัวและคนข้างหลังทางฝั่งเราเลย (เราเป็น ญ) จุดนี้ที่เราก็ลองปรึกษาใครหลายคนแล้วว่า
เป็น ญ ไปหา ช ไม่ดีนะ เราก็คิดแบบนั้นแต่เราลองถามเขาย้อนกลับ
เขากลับตอบว่า ทำไมเราต้องไปหาเธอด้วย เธอซิต้องมาหาเรามาอยู่บ้านเรา แบบนี้ เราช็อคมาก
เราถามกลับว่า แล้วถ้าเราไปจะดูแลเราได้ไหม
เขาดันตอบกลับว่า เราไม่ได้มีลูกกับเธอสักหน่อยเธอมาอยุ่นี่ก็ดูแลตัวเองซิ เราแค่อยากให้เธอมาอยู่กับเรามากกว่านะ มันยิ่งทำให้เรามองไม่เห็นว่าเค้าจะต้องการอะไรกันเเน่
เรารู้สึกช็อคและอึ้งมากจากวันแรกๆ วันเก่าที่คุยกัน พอทะเลาะกันครั้งล่าสุดมันทำให้เค้าคิดแบบนี้เลยเหรอ
เราอึดอัดมาก แต่อีกใจก็อยากให้ห่างกันไป เราเจ็บบอบช่ำมาก มากที่สุดไม่เคยรักใครมากและเจ็บแบบสุดๆแบบนี้
สิ่งที่เค้าทำหลังๆมามันทำให้เราเจ็บมากเสียใจสุดๆว่าเขาเป็นคนละคนกับที่เรารู้จักเลยจริงๆ
ปรึกษาเพื่อนก็บอกให้ห่างกันสักพัก เราก็พยายามไม่ยุ่ง เพราะเค้าบอกว่าถ้ามีเวลาจะติดต่อเองแบบนี้
มันอะไรกัน ?? ก่อนหน้านี้อาจจะทำตัวไร้สาระแต่เราก็แก้ไข เพียงแค่ครั้งเดียวที่เราอยากให้เขาคุยกับเรา เรางอแงบ้าๆแค่ครั้งเดียวและเรารับปากว่าปรับปรุงจนตอนนี้เราปรับตัวเองและพยายามเข้าใจเขาแล้วเขาถึงกับเปลี่ยนไปเลย เราคงแย่มากเลยอ่ะที่เป็นแบบนี้ เรานั่งคิดมาเป็นสองเดือนเเล้วเรื่องนี้ เราอดทนสุดๆปล่อยเวลา
ล่าสุดสิ่งที่เราคิดหนักไม่แพ้กันคือ เขาจากที่เป็นเด็กเรียนพอมีสังคมก็กินเหล้าเมาหนักจนไม่ได้ไปเรียน แถมยังพาสาวไปส่งบ้าน มันเป็นสิ่งที่เราไม่เคยคิดและไม่เคยเห็นจากตัวเขาเลย ทั้งๆที่เค้าเคยพูดว่า เราไม่ใช่คนแบบนั้น เราดื่มได้แต่เรื่องสาวเราไม่มี เค้าเคยพูดกับเราจนตอนนี้ไม่อยากเชื่ออะไรแล้ว
มันถึงเวลาแล้วซินะ....??
ใจตอนนี้มันเจ็บปวดเกินไปทั้งน้ำตาและทั้งจิตใจ
คงต้องห่างกันสักพักจริงๆ
ขอบคุณสำหรับพื้นที่นี้นะคะ...เราเสียใจสุดๆเลย T^T
ขอบคุณคนที่ผ่านเข้ามาอ่านคะ